Vandaag (14 januari) lees ik in de NRC al, dat de PvdA akkoord is, zij het, dat aan drie voorwaarden moet worden voldaan:
- de wederopbouw in Ururgan dient een reële mogelijkheid te zijn
- een duidelijke scheiding met het Amerikaanse militair optreden in het gebied
- het kabinet moet onverkort en eensgezind uitvoeren wat de Kamer zal besluiten hierover.
De tweede voorwaarde is in strijd met de wens van de kamer, dat de NL militairen snel en efficiënt moeten kunnen worden gered uit eventuele Srebrenica-achtige situaties: Ofwel, je erkent en ondersteunt de operatie "Enduring Freedom", ofwel je distantieert je ervan. In het laatste geval, en dat is de strekking van de door mij ontvangen e-mail, kun je natuurlijk niet rekenen op samenwerking met de Amerikanen.
En de eerste voorwaarde: wat moeten we daarmee? Uruzgan wordt beheerst door twee narco-milities. De gouverneur is hoofd van één van die twee. De opiumverbouwers zijn voor de afname en verwerking tot heroïne helemaal afhankelijk van deze bendes. Als Halliburton een viaduct zou gaan bouwen met Amerikaans geld, wat doen de Nederlanders? Als ze niets te maken willen hebben met "Enduring Freedom", kunnen ze zeggen: "Betaal je eigen militie maar". Dan komen de mannen van "ProtectionDirect" of een andere subcontractor van het Pentagon in het gebied. - Het is onmogelijk, om te voorzien, wat een Nederlandse troepnmacht dan daar zou kunnen doen.
Het is niet goed en het heeft geen zin om een van de twee narco-bazen te gaan ondersteunen en de missie kan ook niet bedoeld zijn, om de heren het beleid onmogelijk te maken: Ze zijn beide gekozen in het Afghaanse parlement. "Rust" produceren ze beide, ze willen niets liever. Is dat de "rust" die de nederlanders zullen beschermen? Hoeveel kilo heroïne zal via het Nederlandse contingent worden geexporteerd? (Denken we aan de vele kilo's coca, die werden gevonden in een NL marineschip dat wilde terugkeren uit de NL Antillen...).
De PvdA-voorwaarden, indien serieus genomen, maken de missie onmogelijk. Althans, op dit moment. Maar ik ben bang, dat dat niet de bedoeling van die voorwaarden is. Het zijn onderhandelingspunten, die heel gemakkelijk kunnen verzinken in het EU-initiatief van de regering. Het schijnt, dat er een EU-conferentie in Londen zal zijn, in maart, waar hulp aan Afghanistan aan de orde komt. Als geheel, denkt de EU er natuurlijk niet over, om zich te engageren in Afghanistan. Er zal geen hulp komen om de Nederlandse soldaten te redden uit mogelijke moeilijke situaties in Uruzgan. Maar elke vriendelijke uitlating van EU-zijde zal wel als zodanig geïnterpreteerd worden.
Als het fout gaat, wat helaas te verwachten is, zal de schuld dus naar elders verschoven worden. Met behulp van de PvdA. De dode en gewonde militairen en hun families kunnen gerust zijn: het is niet de schuld van het kabinet en ook niet van het parlement, maar die van de EU.
Het zou goed zijn, om de EU op de een of andere manier te waarschuwen. Maar hoe? en met welk effect? Ik ben bang, dat de EU de Nederlanders rustig alleen zal laten met hun suïcidale rituelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten