En beweert het omgekeerde:
"Le personnage que désigne cet article m'inspire du mépris, et même du dégoût. Je ne suis pas ce frontiste excité nostalgique de l'épopée coloniale. J'essaie seulement de déchirer le rideau des discours convenus sur les événements actuels. Lui, c'est lui, et moi c'est moi. A ma grande stupeur, depuis mercredi, nous portons le même nom."
("De persoon die in dat artikel naar voren komt, vervult me met verachting, ja zelfs met walging. Ik ben niet die opgewonden FN-aanhanger, die nostalgisch terugkijkt op het koloniale tijdperk. Ik probeer alleen maar een doorbraak te forceren in de routinematige praatjes die over de huidige gebeurtenissen opgeld doen. Die (persoon), dat is hij, en ik ben ik. Tot m'n grote schrik, dragen wij sinds woensdag [23 november, toen in Le Monde een verontwaardigd stuk verscheen over AF's uitlatingen in Haaretz, HR] dezelfde naam.")En dan begint de draaikonterij:
- Nee, het kolonialisme was geen "zegen voor de gekoloniseerden", het was misschien wel een misdaad tegen de mensheid, maar toch lang niet zo erg als de Shoah. En de Arabieren zijn ermee begonnen, voordat de westerlingen het overnamen in de 17e eeuw.
- Nee, de immigranten, die de autochtonen "Fransen" noemen, hoewel ze zelf toch ook Fransen zijn, hoeven (en kunnen) niet Frankrijk (te) verlaten. Zijn vader zèlf, Pools-Joodse immigrant, had het ook altijd over "de Fransen".
- Islamistische raddraaiers achter de rellen? Welnee, de godsdienst speelde alleen een rol als 'identiteitskenmerk'. Zoiets als Nike, dus. (Mij benieuwen, of Ephimenco nu een rectificatie in Trouw gaat opnemen... HR).
- Antiracisme is even verkeerd als racisme. Want beiden maken geen onderscheid tussen reëel bestaande etnische kenmerken (eigenschappen, ideeën) enerzijds, en opvattingen die alleen uit angst en vooroordeel voortkomen, anderzijds. AF blijft het huidige antiracisme een groter gevaar vinden dan het racisme, maar erkent, dat dat laatste toch ook een rol speelt bij de motivering van de relschoppers.
- De opstandige jongeren zijn 'consumentisten': ze hebben een 'syndicale relatie' tot de werkelijkheid. Ze weten alleen maar te vragen, vragen, vragen en eisen. Dat is natuurlijk ook niet aan henzelf te wijten, maar aan het feit, dat de Franse staat, de Franse ideologie, hen afhankelijk maakt. Het republikanisme is van zijn inhoud ontdaan door de Fransen-zelf. [Hé: wat hebben we nu? AF maakt ook onderscheid tussen "Fransen" en anderen! HR] Ze moeten weer trots worden op hun cultuur, dan komt de integratie, via de school en de taal, ook wel goed op gang.
- Als AF's Le Pen-achtige opmerking over het Franse voetbalelftal, dat zelfs niet meer 'black-blanc-beur' is, maar 'black-black-black', ter spake wordt gebracht, dan moet vader Finkielkraut er weer aan te pas komen. Die maakte honende opmerkingen over datzelfde elftal in de 50er jaren, toen het voornamelijk uit Hongaren, Polen en andere immigranten bestond. De goede oude Finkielkraut ergerde zich blijkbaar aan het Franse chauvinisme, en maakte daar grapjes over. Die humor was kennelijk aan zijn doodserieuze zoon niet besteed. Die haast zich nu te zeggen dat hij de stervoetballer Zidane (Algerijnse immigrant) 'vereert'.
- Met al deze 'preciseringen', zo zegt de filosoof, blijft hij bij zijn standpunt, al wil hij nog wel graag kwijt, dat hij niet in de Verlichting gelooft en dus ook geen onderscheid wil maken tussen 'wilden' en 'beschaafden', zoals hij in Haaretz zei.
Nu eens kijken, of Ephimenco ook gaat 'preciseren'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten