URBAN Antwerpen: Banlieues d’Europe en de Franse Voorsteden-Jacquerie 10/11/05
Dagblad ‘De Morgen’ (Brussel), een van de beste Nederlandstalige dagbladen, levendig als Het Parool, degelijk en alert als de NRC, zij het minder high-brow, schrijft op 12 november over het 12e banlieues-d’europe-congres in het Cultureel Centrum Berchem (Antwerpen) [krant verscheen niet op 11 november, wegens Belgische nationale herdenking van de Wapenstilstand van 1918].
Over Banlieues d’Europe, zie www.huibs.net .
Zie ook vorige post.
Over gebeurtenissen in Franse voorsteden, schreef ik in deze blog (het hamburgerkalifaat) en in At Home in Europe.
Jean Hurstel (voorzitter Banlieues d’Europe, directeur cultureel centrum La Laiterie in Straatsburg):
“[…] De rellen zijn niet nieuw, er zijn al dertig jaar lang problemen. De politiek weet niet hoe ze de diversiteit moet aanpakken. Nochtans hebben vele culturele projecten hun doeltreffendheid bewezen Hiphop en theaterprojecten hebben jongeren met diverse achtergronden samengebracht.”
Die aanpak kan nu niet meteen toegepast worden op de brandende banlieues.
“Nee, we moeten zes maanden wachten en alles tot rust laten komen. Laat de burgemeesters het aanpakken. Zij zijn daar het best voor geplaatst, niet de police nationale. Je moet luiteren naar de jongeren en een constructieve dialoog aangaan.”
In Antwerpen hield Eric Corijn, professor Sociale en Politieke Geografie aan de Vrije Universiteit Brussel, een opgemerkt pleidooi voor de stad, en niet de natiestaat, als motor van interculturele projecten, integratie en democratie.
“Ik geloof in de visie van Corijn”, aldus Hurstel, “[…] In de woestijn vind je geen oplossingen.”
Corijn bepleitte op het congres het betrekken van de jongeren bij herstel- en wederopbouw in hun wijken, een stop op intimiderende politie-acties en –contrôles. “’t Stad is van iedereen”, zegt men in Antwerpen. Er moet weer ‘police de proximité’ (wijkagenten) komen.
Nogmaals, beste Ephimenco, beste Hirsi Ali en Efshin Ellian, ook hier werd weer eens aangetoond, dat de wanhopige, destructieve en provocerende doelloze acties niets met de Islam te maken hebben. Bij dergelijke anarchistische opwellingen, dergelijke jacquerieën, zijn er altijd groepen die in troebel water trachten te vissen: revolutionaire secten, en ook islamistische fundamentalisten. Natuurlijk gaat dat zo, nu die daar zozeer in de mode zijn en zelf ook geen greep op die jongens hebben. Er is, zoals Corijn en Hurstel betogen, in Frankrijk een feitelijke situatie van apartheid gegroeid. Voor de uitgestotenenen is dat des te erger, omdat de officiële ideologie uiterst unitair is. Hoezeer de Fransen voor zichzelf een “exception culturelle” bepleiten op het internationale vlak (en gedeeltelijk terecht...) : - Voor diversiteit op eigen bodem hebben ze een blinde vlek. Dat is even verkeerd (in zijn uitwerking, niet in zijn principe) als het omgekeerde: alleen de verschillen willen zien en daaruit alles verklaren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten