Rotterdam weert arme nieuwkomers

De kogel is weer een beetje verder door de kerk: In Nederland worden mensen, hoewel volstrekt legaal in het land, geweerd uit bepaalde woongebieden. Wonen is niet meer een recht, maar een gunst. Al kun je de huur betalen, je mag er toch niet in.

In de praktijk is dit een maatregel, die gericht is tegen de instroom van immigranten. Maar omdat je in Nederland niet naar ras, ethniciteit, geslacht of godsdienst mag discrimineren (Grondwet), is er wat op gevonden: Leg een inkomenseis vast. Gezinshereniging van Marokkanen en Turken, want daar gaat het alleen om, wordt zo weer wat moeilijker gemaakt. In elk geval duurder. En vergeet de Antillianen ook niet.

Het begint in Rotterdam. De stad van de "zeven geboden". (Zie voorvorige post). De andere grote steden zullen zich wel gedwongen voelen om te volgen. Ik weet het: Het is allemaal niet splinternieuw - via het plaatsingsbeleid van woningbouwcorporaties wordt er al lang gediscrimineerd. Maar het is een stap te ver. Ik denk, dat een procedure bij het Europese Hof tegen deze praktijken, nu wel een goede kans maakt. Of anders een veroordeling door het Europese Hof van de Mensenrechten in Straatsburg, al heeft dat geen rechtskracht.

In de NRC Handelsblad van 3 februari lezen we hierover het volgende:

Met inzet ‘Rotterdamwet’

Rotterdam weert arme nieuwkomers


Door een onzer redacteuren

Rotterdam, 3 febr. Rotterdam gaat ‘kansarme nieuwkomers’ weren uit de wijken Tarwewijk, Hillesluis, Carnisse en Oud-Charlois. Dit kan de gemeente doen, doordat vorig jaar het parlement instemde met de ‘Rotterdamwet’.

Dankzij deze wet kunnen sinds 1 januari 2006 alle (grote) steden in bepaalde, door het gemeentebestuur aangewezen wijken, nieuwkomers weren die niet meer dan een bijstandsuitkering hebben. Nieuwkomers die een huurhuis zoeken, moeten een inkomen hebben uit werk (studiefinanciering of pensioen mag ook) of langer dan zes jaar in de gemeente wonen.

Wel moeten elke keer dat een gemeente een gebied aanwijst, de verantwoordelijke minister en de gemeenteraad met die keuze instemmen. Dat moet voor Tarwewijk, Hillesluis, Carnisse en Oud-Charlois nog gebeuren. Het voorstel betreft 20.000 (goedkope) huurwoningen.

De Wet Bijzondere Maatregelen Grootstedelijke Problematiek, zoals de wet officieel heet, kwam tot stand na een noodkreet uit Rotterdam. Deze stad gaat gebukt onder een aanhoudende toestroom van kansarme, vaak allochtone nieuwkomers, wat zorgt voor een snelle verloedering van bepaalde wijken. De toestroom is een direct gevolg van de woningvoorraad van Rotterdam: veel goedkope huurwoningen, weinig koopwoningen.

Het is misschien goed, om er even aan te herinneren, dat al die goedkope huurwoningen er zijn gekomen, omdat eigen bouw en koop-flats al aan het begin van de vorige eeuw onbetaalbaar waren voor een heel groot deel van de bevolking. Dat is nog steeds zo. Voor volkshuisvesting (en trouwens ook voor medische zorg, pensioenen en onderwijs) werkt de 'markt' nu eenmaal niet. Honderd jaar geleden, had men die massa slechtbetaalde mensen nog nodig voor de industrie, de handel, de haven en de overheidsdiensten. Daarom werd er 'hygiene' opgelegd en daar werd in geïnvesteerd:

• medische zorg, opdat de arbeidskracht langer beschikbaar bleef en besmettelijke ziekten, zoals cholera, niet ook de betere buurten bereikten
• volksonderwijs, zodat er waardevoller arbeidskrachten kwamen, die -bovendien- zich 'beschaafder' zouden gaan gedragen,
• en, dus, lichte, luchtige, menswaardige woningen, die, vanwege het nog gebrekkige transport, niet al te ver van de werkplekken mochten verwijderd zijn.

Maar NU is dat niet meer nodig: Er zijn geen bedrijven meer die om massale werkkracht vragen. En veel werkgelegenheid is weggetrokken, naar weiland-industriegebieden. Dus wat doen die lieden, die van de bijstand leven eigenlijk nog in onze stad? "Middeldure" koopwoningen moeten er komen! Dan rotten ze wel op.

Rotterdam: Oprotstad

Het is niet alleen 'Leefbaar Rotterdam' dat hierachter zit. Het initiatief tot de 'Rotterdamwet is genomen door een deelraad met PvdA-kleur (Dominic Schreijer). Eerst de Tweede Kamer, daarna de Eerste -, hebben deze wet behandeld en aangenomen. De Raad van State heeft er geen bezwaar tegen gemaakt. Het is de ware doorbraak van de Nederlandse- , hypocriete, versie van ruimtelijke discriminatie.

De stadswijken en straten van Rotterdam, die, als het zijn zin krijgt, in de praktijk verboden zullen zijn voor verdere vestiging van immigranten. Het gaat om vier buurten van Rotterdam-Zuid en enkele straten.

Als pleister op de wonde, wordt er nadrukkelijk op de investeringen in stadsvernieuwing gewezen:

Het stadsbestuur onderstreepte gisteren dat de huisvestingsvergunning-nieuwe-stijl slechts één van de maatregelen is om wijken te verbeteren. „Tarwewijk, Hillesluis, Carnisse en Oud-Charlois zijn ook aangewezen als economische kansenzone, in de wijken zijn interventieteams actief en huisjesmelkers worden aangepakt.” De gemeente verwacht dat door het „tijdelijk ontzien” van de vier wijken door toepassing van de Rotterdamwet „het sociale en economische klimaat zal verbeteren”.

Behalve door toepassing van de nieuwe wet, gaat de stad de verloedering ook tegen door het bouwbeleid. De afgelopen drie jaar is begonnen aan de bouw van (middel)dure woningen. Ook wordt nieuwbouw versneld uitgevoerd.

De verslaggever verraadt iets van zijn of haar weerzin tegen deze Rotterdamse stadspolitiek, door ook aan te geven, welke bestuurlijke prioriteiten blijkbaar tussen de wal en het schip zijn geraakt:

81 van de 88 targets die het Rotterdamse college zich vier jaar geleden heeft gesteld, worden gehaald. Niet gehaald werd een hogere uitstroom uit de bijstand, het bouwen van penthouses op bestaande woningen en het verbeteren van taalvaardigheid van nieuwkomers.

Nu kan Rotterdam er zelf weinig aan doen, gegeven de regels en de gebrekkige, centraal aangestuurde, arbeidstoeleiding, dat er maar weinig mensen 'uit' de Bijstand geraken. Voor het gebrek aan 'penthouses' (dus extra verdiepingen op woonflats) kunnen de Rotterdamse vastgoedontwikkelaars verantwoordelijk worden gesteld. Maar die 'taalvaardigheid', hoe zit het daarmee? Het lijkt erop, dat men daarmee maar wat gewacht heeft: De leerlingen zullen met de jaren toch wel naar elders vertrekken...