Waarom doet Leon de Winter nu, wat Theo van Gogh zou hebben gedaan?

In een vorig stukje bespraken we Leon de Winter's advies aan de politie (in Elsevier, vorige week), om "twee dozijn hongerige herdershonden bij de hand te houden en die op de tribunes los te laten wanneer de Marokkaantjes tekeer willen gaan".

Waar komt, juist bij deze man, die obsessie met het collectief vernederen van bevolkingsgroepen, met Nazi-methoden, in godshemelsnaam vandaan?

Want, lezen we in een persbericht van vorig jaar:

Theo van Gogh stuurde hakenkruizen en stukjes prikkeldraad naar Leon de Winter

Uitgegeven: 17 augustus 2006 14:48
Laatst gewijzigd: 17 augustus 2006 15:12

AMSTERDAM - Theo van Gogh stuurde dreigbrieven naar zijn vijanden. Ook pestte de in 2004 vermoorde filmmaker zijn tegenstanders met onwelkome cadeautjes. Dat zegt Thom Hoffman in het donderdag uitgekomen lifestyleblad Blvd.
Zo zou de cineast brieven met hakenkruizen hebben gestuurd naar de Joodse schrijfster Jessica Durlacher en stukjes prikkeldraad naar haar man en collega-schrijver Leon de Winter. Jarenlang schreef Van Gogh scherpe stukken over De Winter, die hij verweet zijn Joodse identiteit 'uit te venten'.

Smakelozer kan het haast niet. Over van Gogh was bekend, dat hij Sonja Barend (VARA: "... en gezónd weer op!") ook op een dergelijke manier bedreigde. Eén van zijn favoriete moppen was als volgt: "Auschwitz: 'Wat ruikt het vandaag toch naar caramel?' - Vandaag worden suikerzieke joden verbrand."

Is dat op zich al smakeloos. Erger is het, als zoiets op de persoon wordt gespeeld. In dit geval, zullen de slachtoffers zich zeker bedreigd hebben gevoeld.
Vernederd, apart gezet.
Gegijzeld.

Misschien is het inderdaad het Stockholm-syndroom dat hier speelt.
Gegijzelden identificeren zich vaak in hoge mate met hun gijzelnemers.
Ze hebben de behoefte, om de strijd van hun kwelgeesten voort te zetten, als die dat niet meer kunnen. Hun lijden is zo niet voor niets geweest.

Zoiets, misschien?

Feit is, dat De Winter zich na november 2004 fanatiek heeft geschaard bij het clubje van columnisten en 'geleerden' die zich ontpopten als moslim-haters en -vervolgers. Kind aan huis bij Ajaan Hirsi Ali.

Maar zichzelf en zijn waardigheid zó vergeten, dat bij het minste of geringste met voelbaar sadisme de bloedhonden op een hele categorie mensen moeten worden losgelaten - het is wel een èrg extreem geval van Stockholm-syndroom!

Oorspronkelijke publicatie in 'De Lage Landen' als: Leon de Winter en de bloedhonden (2)