Nederland in Al-Muthanna: Nog meer ongerechtigheid komt naar boven

Nederland heeft "gezwijnd" met zijn zogenaamde politieke, niet-agressieve deelname aan de bezettingscoalitie in Irak. Er leek niets ergs te zijn gebeurd en zelfs ik geloofde, dat de Hollanders een voorbeeldig stukje opbouwwerk hadden verricht, met hoogstens één of twee uitglijers. De New York Times wijdde er, in 2004, nog een waarderend artikel aan.

Maar we zijn bedrogen. In november 2006 kwam aan het licht, dat de militaire veiligheidsdienst op kleine schaal "Abu-Ghraibje" had gespeeld met Iraakse arrestanten. Het onderzoek daarnaar lijkt plotseling geen haast meer te hebben. De heer Kamp, die hielp om het zaakje in de doofpot te stoppen, loopt nog altijd vrij rond.

Zaterdag kwam De Volkskrant met het volgende bericht:

Marechaussee onderzoekt verzwegen schietpartij Irak

Van onze verslaggevers Jan Hoedeman, Theo Koelé

DEN HAAG - De Koninklijke Marechaussee heeft dinsdag een eerste resultaat geboekt in de grootschalige speurtocht naar nog niet geopenbaarde schietincidenten gedurende de Nederlandse militaire missie in Irak in de periode van 2003 tot 2005.

Veertien koppels doen onderzoek naar deze verzwegen schietincidenten. Het Openbaar Ministerie in Arnhem bevestigde dinsdagavond dat een marinier een verklaring heeft afgelegd over een vuurgevecht met mogelijk één of meer dodelijke slachtoffers. Dat is destijds niet aan de marechaussee gemeld.

De schietpartij, die dinsdagavond werd bevestigd door het ministerie van Defensie, vond plaats op 7 december 2003, kort voor het geruchtmakende optreden van sergeant-majoor Eric O. waarbij een Irakese burger om het leven kwam.

Volgens het tv-programma NOVA zijn toen zestien Nederlanders onder vuur genomen vanuit een autowrak. Hierop volgde een minuten durende schietpartij. Het gevecht ging door toen de aanvallers hun toevlucht zochten tot een bedoeïentent. De Nederlanders gebruikten vijf- tot zeshonderd kogels.

Een groep mariniers die dezelfde dag terugkeerde naar het Nederlandse kamp, legde een verklaring af bij de commandant, overste Richard Oppelaar. Zij meldden niets over slachtoffers. De sergeant van een tweede groep mariniers, die drie dagen later terugkwam, meldde dat ‘één Irakees was blijven liggen’, een ander ‘hinkelde’. Volgens de marinier negeerde de commandant de feiten, die tot vervolging hadden kunnen leiden.

Volgens het ministerie van Defensie is het voorval nog dezelfde dag gemeld bij de commandant. Hij meldde Den Haag’ dat er aan Nederlandse zijde geen gewonden waren gevallen.

Vijf- tot zes-honderd kogels verschoten en niets van belang geraakt? Dat maak je mij niet wijs.

Blijkbaar is een lijk blijven liggen en blijkbaar is er aan een gewonde geen enkele hulp verleend.

Bij een zo onduidelijk gedefinieerde missie als deze, kun je er de klok op gelijk zetten, dat dergelijke incidenten geregeld voorkomen.

Niets wijst erop, dat het leger hiervan geleerd heeft en in Uruzgan anders optreedt.

Ik houd m'n hart vast om wat we daarover in 2008 of 2009 te weten zullen komen. Uruzgan is veel moeilijker dan Al-Muthanna (toen) was. Maar de media-blokkade is nog eens zo strikt als in Irak. De geluiden over ontevreden commando's die "er tegenaan" willen, dringen zachtjes door.

In Nederland kan het parlement eisen, om meer gedetailleerd op de hoogte te worden gesteld van wat er in Uruzgan gaande is.

Wanneer wordt van dat recht gebruik gemaakt?

Powered by ScribeFire.