Het Narrenschip: De Hollandse angstracisten luiden in België het jaar uit...

[IET] Brussel. Zaterdagmiddag 31 december 2005, 17 uur. Ik zit te luisteren naar Klara, het culturele programma van de VRT, de Vlaams-Belgische publieke omroep. Onder leiding van Jean-Pierre Rondas horen we Paul Cliteur, Sylvain Ephimenco, Leon de Winter, Rinke van den Brink en Cas Mudde. Er wordt een “Hollandse balans” opgemaakt van het jaar 2005. Ik heb te laat ingezoomd, dus ik hoor niet wie wat zegt.

In elk geval wordt Geert Mak al neergezet als een soort terrorist vanwege zijn “Kwetsbaarheid”-pamflet van februari 2005. Iemand die waarschijnlijk Cliteur is, want praat bekakt, moet uitleggen, waarom hij zich door de “politiek correcten” in mei/juni zó geterroriseerd voelde, dat hij er (even) het zwijgen toe is gaan doen. De heren (dames zijn er niet bij), zijn het er blijkbaar over eens, dat ze helemaal niets provocerends doen, als ze moslims als groep uitmaken voor alles wat mooi en lelijk is. Oproepen tot matiging aan beide zijden, zoals gedaan door koningin Beatrix, door Balkenende en Donner, door minister Brinkhorst (lucifer in kruidvat) worden streng veroordeeld. Het pamflettistische tv-fimpje van Hirsi Ali en Van Gogh, wordt afgedaan als “grensverleggend” – dat mòet kunnen!

Dit alles onder het aanroepen van de wortels van deze intellectuelen, die plotsklaps blijkbaar in het Parijs van Sartre liggen. De onbenullen!

Nu zijn de feministen aan de orde. De heren hekelen de feministische vrouwen, die opkomen voor de eigen wegen die islamitische vrouwen kiezen om gelijkheid tussen man en vrouw te bereiken. Dat is “verraad”, aldus de heren. “Verlichting” kan niet wachten: die moet onmiddellijk en totaal worden doorgevoerd.

Onderscheid tussen direct te verbieden en te bestrijden misstanden, zoals genitale verminking (overigens onbekend in Marokko en van pre-islamitische oorsprong, ook gepraktiseerd door de christelijke Kopten in Egypte), en een veel ruimer maatschappelijk concept als gelijkheid man-vrouw, wordt nauwelijks gemaakt.

Natuurlijk zijn ook de moskeeën te groot. De saoedi-arabisch gefinancierde moskee naast het Feijenoord-stadion draagt een onverdragelijke “subliminale boodschap” uit, niet van olie-corruptie, nee, van de grootheid van Mohammed. Kleine bescheiden schuil-moskeetjes, dat mag nog net. En geen islamitische scholen, nooit en te nimmer!

Laïcisme: in Frankrijk en België staat dat gelijk met atheïsme, militant atheïsme althans militante anti-clericaliteit. Dat is nieuw voor de Hollandse laïcisten. Zij vinden dat normen en waarden best gedeeld kunnen worden door religieuze- en niet-religieuze mensen. Ze zijn verbonden met burgerschap. Staatsburgerschap. Dat is natuurlijk wel in tegenspraak met wat aan het begin van de uizending werd gezegd, namelijk, dat staatsburgerlijke waarden nooit algemeen kunnen worden geformuleerd voor de hele mensheid, zoals in de Algemene Verklaring van de Rechten van de Mens, waarop de VN gebaseerd zijn.

Gilles Kepel “Al Qaeda dans le texte”: Plakken en knippen van teksten uit heel verschillende tijdperken en plaatsen ter ondersteuning van het moslim-radicalisme. Ephimenco zegt het niet alleen internet is, maar ook de teksten van imams in Amsterdam, waarvan sommigen segregatie bepleiten. Dat leidt tot “delicten”.

Zou de Islam niet, net zoals het Christendom vanaf de achttiende eeuw, via het deïsme kunnen worden verzoend met een “verlichte” samenleving? Nou, de heren twijfelen daaraan: de Islam past niet in een multiculturele samenleving. Binnenkort zullen Moslim-parlementariërs wel seks op de televisie gaan verbieden en het islamitisch familierecht invoeren. Dit is in tegenstelling tot wat de heren zojuist beweerden over dat zij NIET bang zijn, dat ze niet op angst speculeren.

Deze uitzending is een kruitvat voor België: Het Vlaams Blok (nu “Belang”), dat bijna een kwart van de stemmen in Nederlandstalig België heeft, roept deze dingen al jaren, wordt ervoor veroordeeld en wordt geboycot via een “cordon sanitaire” van de andere partijen. Het is een sluwe zet van de makers van deze uitzending, om het “Belang” weer wat meer “reçu” te maken.

Frankrijk: Ephimenco denkt dat Sarkozy de Franse Pim Fortuyn zal blijken te zijn. Le Pen moet volgens hem niet gecriminaliseerd worden. Dat is de fout van de Franse elite, de linkse intellectuelen, die mensen zoals hij uitmaken voor “néo-réacs”. Het Franse cordon sanitaire als symbool voor het Belgische.

Ephimenco komt dan op Finkielkraut. Ja, die heeft overdreven in Haaretz, maar hij heeft gelijk gehad, toen hij zei, dat de voorsteden-opstand een “pogrom tegen de republiek” was! (Even nakijken, of Finkielkraut ook die uitlating niet heeft teruggenomen.)

Vraag aan Cliteur: Waarom kritiseert u alleen maar? Waarom bied u geen oplossingen, waarom werkt u niet daaraan? Cliteur: Ik ben een universitaire professor, ik pleit voor burgerschapsrechten. Voor ghettovorming ziet hij geen oplossing. Het is de schuld van het multiculturalisme. Van de “allochtonenindustrie”. Schaffen we die af, dan zal het beter gaan. De oorzaken zijn niet sociaal-economisch, de jongere generatie heeft het goed. Nee het is een culturele kwestie: Islam maakt agressief.

Iemand (het is Cliteur, Leon de Winter is weggebleven) zegt dat zijn kennissen in de “moslimgemeenschap” na 11 september 2001 niet naar hem willen luisteren als hij tegen ze zegt, dat ze afstand moeten nemen van het geweld. Je moet niet denken, “hier” je eigen staatje te kunnen stichten. Hij is erg voor assimilatie. Anders volgt “balkanisering”.

De uitzending eindigt (het is bijna zeven uur) met een apocriefe dialoog, waarin de grote filosoof Averroës (Andalusië) wordt neergezet als een onverlichte theoloog: “Er is macht noch kracht dan uit God”. Terwijl het juist deze universele geest is geweest die de klassieke filosofische speculatie midden in de duistere middeleeuwen haar plaats teruggegeven heeft. In het Arabisch, al was hij jood en schreef hij ook in het Hebreeuws. Een echte multiculturalist en een echte culturele relativist.

Laten we hopen, dat de heren er nog eens toe komen, om Averroës in het echt te lezen. En, als ze toch bezig zijn: Erasmus van Rotterdam is ook erg nodige literatuur. Begin maar met het “Narrenschip” (1506).