Een CDA-versie van Mark Steyn's reproductie-bevel

Dit is het eerste deel van een post die eerder werd gepubliceerd in De Lage Landen. Waarom haakt het CDA, via twee onbekende heren, juist nu in, op het streven van de Canadees-Amerikaanse schrijver Mark Steyn? Dit deel gaat over de binnenlands-politieke overwegingen. Het tweede deel (volgende post) onderzoekt het verband met de Pepperdine-conferentie in Californië, waar Mark Steyn ook het hoogste woord voerde. Het verband met Europa en de Europese Unie is vooral te vinden in de zwartmakerij van Europese Unie, Europese landen en Europese persoonlijkheden, die in Pepperdine moest dienen, om de nodige paniek te zaaien bij gewone Amerikanen. Met als doel, dat deze laatsten in "sociale" aktie zouden komen tegen Moskeeën en Moslim-bezittingen in de V.S.

Veel (en vooral veel lezens- en onderschrijvens-waardigs) is al geschreven over en tegen het brutale opiniestuk van twee tweederangs-CDAers in NRC-Handelsblad van 28 juni 2007, getiteld: "De Westerse Cultuur Sterft Uit" - Ondertitel: De combinatie van een dalend geboortecijfer en explosieve groei van aantal niet-westerse allochtonen is funest.
Twee heren die zich legitimeren met hun lidmaatschap van de "CDA-partijdelegatie Zuid-Holland", met name: Ton Lutter en Wim de Kok, luiden de alarmbel:

Er werden in 2005 gemiddeld slechts 11,5 kinderen per 1.000 inwoners geboren, daar waar dat er in 1950 nog 22,7 waren. Het percentage inwoners dat ouder is dan 65 jaar is in 2006 14,3 procent, in 1950 slechts 7,7. De vraag die onverbiddelijk op ons afkomt, luidt: hoe onze westerse cultuur te continueren? Demografie is het sleutelwoord van deze eeuw.

Dat zou allemaal zo erg nog niet zijn, aldus het tweetal, als niet de doortrapte Muzelman klaarstond om van onze zwakten en ons waardenverlies misbruik te maken:

Een cultuur die demografisch succesvoller is, mede door voortgaande immigratie, is de islam. In de islamitische traditie staan het gezin en het geloof nog overeind. Dat is hun succes, en precies hetgeen waar wij falen. Het percentage moslims bedroeg in 1971 nog 0,4 procent van de bevolking, en in 2004 5,8 procent (ongeveer 944.000 inwoners). Op weblogs en internetsites geven veel mensen aan dat men juist hierdoor bang is dat onze westerse cultuur geleidelijk aan wordt vervangen door de islamitische cultuur.

Ik ga nu maar even niet in op het begrip "cultuur" dat in een paar zinnen drie keer verhaspeld wordt. Aangezien je van de Grondwet niet naar godsdienst mag discrimineren, heeft wijlen Pim Fortuyn daarvoor het woord "cultuur" in de plaats gesteld. Vandaar. En zodoende.
Dat "demografie" niet de oplossing is, heeft een overeenkomstige, neo-darwinistisch geïnspireerde (!) discussie aan het begin van de twintigste eeuw al geleerd.
Vermeldenswaard is ook, dat de moed van Lutter en De Kok niet zover reikt, dat zij zeggen zèlf bang te zijn, "dat onze westerse cultuur geleidelijk wordt vervangen door 'de' (?) islamitische cultuur", maar dat ze zulks toeschrijven aan "mensen" die "weblogs" en "internetsites" onderhouden. Populisme, demagogie - rechtstreeks ontleend aan de methoden van hun leermeesters Mark Steyn (zie verderop) en Daniel Pipes (idem).
10 juni 2007: Pepperdine-Conferentie in Malibu. Leon de Winter, Ajaan Hirsi Ali, Henryk Broder, Andy Bostom (voorzitter van deelconferentie), Daniel Pipes en Greg Davis (een campus-zendingsdominee van de denominatie van Pepperdine University).

Toen ik in de nadagen van Jan Romein in Amsterdam geschiedenis ging studeren (1959), leerden we in het seminarium theoretische geschiedenis en historiografiekritiek van wetenschappelijk medewerker Jan Haak, dat we bij het analyseren van teksten altijd (onder meer) de volgende vragen behoorden te stellen:

• Waarom nu, toen, op dat tijdstip?
• Door Wie?
• Waarom?
• en, heb ik later geleerd: Wie betaalt? (Follow the money)
  

Vraag 1: (Keuze tijdstip) Waarom schrijven twee heren die noch demografen noch cultuurhistorici zijn, op 28 juni 2007 een stuk over een boek dat al in 2003 in de VS verschenen is? Drie veronderstellingen:

1. Het antwoord zou kunnen luiden, dat het CDA bang is, om in de coalitie met de rechtzinnige CDU, straks op evangelisch gebied rechts te worden gepasseerd. Of links. Want de CDU houdt vast aan christelijk geïnspireerde waarden van gezamenlijkheid en tolerantie, die door Balkenende, sinds diens achterkamertjes-overeenkomst met Pim Fortuyn (2002), stilzwijgend naar de prullenmand zijn verwezen.
2. Een ander antwoord zou kunnen zijn, dat het CDA eropuit is, om Wilders de pas af te snijden.
3. Een derde antwoord is terug te vinden in het volgende deel van dit artikel: Intussen heeft Mark Steyn, met zijn bondgenoten in het Amerikaanse (semi-)establishment en met behulp van fundamentalistische christenen, "sociale actie" georganiseerd. Dacht hij aanvankelijk, dat de oplossing moest komen van versterkte staten en regeringen (nog in januari 2006, in het verderop geciteerde Wall Street Journal-artikel van zijn hand), nu propageert hij, samen met Hirsi Ali en Daniel Pipes, dat het zal moeten komen van een "upsurge" uit het volk. Beide auteurs lijken te voldoen aan het Steynse "profiel" voor dergelijke actievoerders: geen regeringsfunctionarissen, geen wetenschappers, geen (hoge) partijbonzen. Blijft de vraag, hoe de Steynse "Campus-Watch" *) beweging Lutter en De Kok gevonden en gestuurd heeft.

*) Zie voor dit initiatief van intimidatie van tegenstanders via internet: Mijn ervaringen in m'n Amerikaanse Blog "Legal Alien in New York" met Steynse ophitsing.

Vraag 2: (Wie?) Over De Kok heb ik nog weinig zekers kunnen vinden. Ene "Wim de Kok" uit Den Haag komt als IT-consultant en als accountant voor bij "Linked-In", een internationale, web-based netwerkbevorderingsorganisatie.

Ton Lutter (foto VPRO-website)

Bij Ton Lutter had ik meer succes. Lutter beheert de Haagse CDA-website en was tot aan de vorige verkiezingen gemeenteraadslid in Den Haag voor het CDA. Om onduidelijke redenen, is hij in 2005 niet opnieuw gekandideerd. Dat neemt niet weg, dat hij nog steeds actief is bij de begeleiding van CDA-gemeenteraadsleden en optreedt als gangmaker voor een ... Haags Pop-museum. Een museum voor popmuziek dus. Hoe dat te rijmen valt met de volgende passage in het stuk van zijn hand, blijft gissen:

Traditionele waarden staan sinds de rock-’n-roll jaren vijftig en de rebelse sixties onder druk. Waarden als seksuele moraal, huwelijkse trouw en verantwoordelijkheidsbesef.

Wordt het een museum met uitsluitend reli-pop? Verbazen we ons niet te zeer: Rabiate antigodsdienstigen en fanatieke christenen vinden elkaar wonderwel in hun gezamenlijke islamofobie, zoals we straks zullen zien, en zoals hier en hier en hier eerder werd betoogd.

Dat de rol van kampioen voor "sociale aktie" wellicht een "second best choice" is van een ambitieuze politicus, die oorspronkelijk opteerde voor een nobeler vertrekpunt, leren we uit De Volkskrant van 3 februari 2001:

Adel van geboorte, of via de rechter

Van onze verslaggever Bert Wagendorp

Nog 323 famieljes telt het reservaat van adellijke geslachten in dit land, maar de Freiherren von Quast-Juchter en de Ritters von Lutter komen er voorlopig niet in. Afgelopen week bepleitten U. Quast en A.A. Lutter voor de Raad van State hun verzoek tot opname in de Nederlandse adel, vermoedelijk tevergeefs. Eerder had Binnenlandse Zaken hun rekest afgewezen.

Quast en Lutter behoren tot van oorsprong buitenlandse adellijke families die generaties lang in Nederland wonen. Zij hadden tot 1 augustus 1999 de tijd om een verzoek tot inlijving in te dienen, nadat in 1994 in de nieuwe Wet op het Adeldom een 'laatste kans'-periode van vijf jaar was vastgesteld. Daarna wachtte de definitieve verbanning naar het burgerdom. [..]

A.A. Ritter von Lutter, die overigens de telefoon gewoon opneemt met 'Ton Lutter', beroept zich bij zijn strijd om inlijving op het gelijkheidsbeginsel. In 1996 werden de kinderen van prinses Irene en Carlos de Bourbon de Parme opgenomen in de Nederlandse adel hoewel, volgens Lutter, het Spaanse adelsstatuut minder op het Nederlandse lijkt dan het Duitse, waaronder zijn eigen familie valt. 'Eerst doe je zo'n aanvraag omdat het je leuk lijkt. Als je merkt dat er sprake is van willekeur en mogelijk zelfs van misleiding van het parlement door de minister, dan wordt het een principiële kwestie.' Wordt hij weer afgewezen, dan gaat Lutter naar het Europese Hof.

"Geen erkend Ridder - dan maar samenspannen met het grauw", moet Ton hebben gedacht. "Der keerlen god" worden, gelijk graaf Floris V, dus god van de popmuziek, god van de weblogs van de islamofoben en nu: Brenger van de blijde boodschap van Steyn:

Vrouwen die kiezen voor de zorg voor kinderen, in plaats van een mooie carrière, dienen daar weer waardering voor te krijgen. Zij zijn de onbaatzuchtige heldinnen van onze tijd.

Der huisvrouwen god, kortom!

Even een intermezzo van een "Mee-Denker"
Indachtig aan Balkenende's motto "Mee-Doen!", denk ik hier even met De Kok en Lutter mee.
We moeten dus aan de familiepolitiek van de Moslims een voorbeeld nemen. Ze zijn "meer succesvol" bij het krijgen van veel kinderen in gezinsverband. Christenen kunnen dat ook. De geschiedenis is vol voorbeelden daarvan. Maar onder welke voorwaarden? Lutter en De Kok doen een pathetisch beroep op de Vrouw. Maar, onder ons, niets is wispelturiger dan de zwakke sekse. Voordat je het weet, staat ze weer aan de lopende band of in de groentewinkel. En maar kwebbelen! De tijd verliezen die ze zou moeten doorbrengen met het baren en christelijk opvoeden van kinderen! De Moslims hebben daar wat op gevonden: Huisarrest! En geen blote kleren! De hoofddoek om en de burka aan. Zo weet iedereen, ook de multiculturalisten, welke vrouwen hun vaderlandse, pardon: culturele-, plicht vervullen. Deze onbaatzuchtige heldinnen offeren opsmuk en liederlijke kledij op aan haar Zware Taak. Zo gaat het niet alleen bij de Moslims - in de tijd waarnaar Lutter en De Kok terugverlangen, ging het bij de Nederlandse Christenheid nèt zo. Kapjes op en oorijzers in. Doe mee met de klederdracht van je dorp. Anders ga je op de schandwagen.

Maar, het bovenstaande herlezend, begrijp ik dat ik toch iets moet hebben gemist in het Lutteriaanse proza. Want het kan toch niet waar zijn, dat De Kok en zijn maat pleiten voor wat neerkomt op een islamisering van de Vrouw, om de opmars van de "Islamitische Cultuur" te stuiten. Dat is, op zijn Hollands gezegd, het paard achter de wagen spannen! Nee, zó dom zijn de provinciale CDA-partijdelegatieleden uit Zuid-Holland toch niet?

Dat brengt ons op Vraag 3 (Waarom?).
Het conservatieve politieke denken gaat uit van een onderscheid tussen staatstaken en "sociale" taken. (Meer uitgebreid in 'huibslog': Conservatisme en Neoconservatisme: Overeenkomsten en Verschillen)
De eerste behoren tot de "grote-mensen"-taken, zoals defensie, politie, justitie, buitenlandse politiek en regulering van de markt (bescherming van eigendom). De tweede worden idealiter door de gemeenschappen (al dan niet religieus gedefinieerd) in zelfbeheer uitgevoerd.
Het door Balkenende aangehangen communautarisme gaat daarop terug. Gewone mensen moeten "mee-doen" in hun gemeenschap en de echte staatstaken overlaten aan de elite. Corporatisme (zelfbeheer van economische sectoren via ondemocratische hierarchieën) creëert een "maatschappelijk middenveld" van lieden die economisch waardevolle informatie monopoliseren en die dienen als brug tussen de "sociale wereld" en die van de Staat.

Libertair-liberale ultras, zoals Hirsi Ali en de Amerikaanse neoconservatieve theoretici, en aanvankelijk ook Mark Steyn, willen alle bemoeienis van de Staat met "secundaire" (Steyn) zaken als kinderbijslag, minimum-loon, vaderschapsverlof, enz., afschaffen. Ze hameren op het "misbruik" dat met name immigranten zouden maken van sociale voorzieningen. Schaf ze af, dan blijven de Moslims wel thuis! De contradictie in hun stellingen blijkt natuurlijk al spoedig, wanneer zij de Staat, immers strikt afgescheiden van de religie in hun denken, willen inschakelen ter onderdrukking van de mensen die een bepaalde religie aanhangen. Dat wringt. De "oplossing" van die paradox, zoals Hirsi Ali op 10 juni in Malibu (zie verderop) verkondigde, is tweeërlei:

• a. Stimuleer "Sociale Aktie" via kerken en staatsgefinancierde organisaties van "gewone mensen" tegen Moskeeën en andere Moslim-eigendommen. Net als Lutter en De Kok in hun artikel, neemt de elite daarbij geen verantwoordelijkheid voor "uitspattingen" bij dergelijke pogrom-achtige toestanden. De Staat wast zijn handen in onschuld. Begrip voor de volkswoede. Jammer voor de dode en verkrachte Moslims. De orde wordt (laat-)tijdig hersteld door de Staat.

• b. Werk via "advocacy": Zoek mogelijkheden in de wet om Moslims te pesten en te vernederen. Dat wordt "precautionary action" genoemd (voorzorgsmaatregelen).Op 11 juni schijnt in het besloten deel van de Malibu-bijeenkomst serieus gesproken te zijn over een idee van de genoemde Frans-Zwitserse advocaat Arnaud de Montézac, om op Korans en op Moskeeën verplicht een sticker te plakken met de waarschuwing: "Dit object bevat illegale oproep tot Jihad!". Bijkomende binnenpret van de daar aanwezigen, aldus de website van deze Montézac, bestond uit het feit dat zo een aktie een lesje zou leren aan de groenen en de linksen die via dergelijke stickers de tabaksindustrie om zeep hadden geholpen!

Dit vileine egocentrisme gaat zelfs een Bush te ver. Deze "won" de verkiezingen in 2001 immers met een (nogal abstract) "caring conservatism". Ook de echte Neoconservatieven zijn eerder voorzichtig met oproepen om de Islam als zodanig aan te vallen. Islam an-sich is geen slechter instrument dan Christendom, om het volk te disciplineren.

Waarom komt een tweederangs-duo, dat zich vrijelijk op onbetekenende CDA-functies mag beroepen, nu met een hetzerige bijdrage in de Amerikaanse ultra-geest?

• Eén verklaring daarvoor is al gemeld: Steyn en consorten hebben "sociale actie" ontdekt en zoeken "willing allies" van het goede profiel in Europa. Een tweede verklaring zou kunnen liggen in een 'proefballon' van het CDA. Als Lutter en De Kok worden afgemaakt in de discussie, wat niet ver van de realiteit schijnt te zijn, is er geen man overboord.
  
• Maar je weet nooit hoe een koe een haas vangt: Trouw-commentator J.A.A. van Doorn toont begrip en zijn artikel wordt met instemming overgenomen door de Fortuynisten-website. Kijk eens, een ongedacht recruteringsveld voor het Balkenende-CDA, dat maar geen stelling neemt tegen racisme en islamofobie! En, het is ook niet weg als reserve-ankerpunt voor de Christendemocraten in thuisland USA!

Dat brengt ons (eindelijk!) op vraagpunt 4: The Money.
De Amerikanen hebben geld te besteden. Pipes werkt met Amerikaans regeringsgeld. Op zich heeft het CDA dat geld niet nodig. Maar het zou kunnen zijn, dat het niet wil, dat het in handen van anderen valt. Tot nu toe gaat het om de financiering van reisjes van Leon de Winter en Afshin Ellian naar Malibu. Peanuts. Het grotere geld zal gaan naar de subsidiëring van publicaties en websites in Europa, die bereid zijn om het grand design van Pipes en consorten daadwerkelijk te ondersteunen. Misschien gaat Wilders er ook wel een graantje van meepikken. Dan maar liever wat controle erover via Lutter en De Kok!