Vandaag een opiniestuk van minister Maxime Verhagen en zijn Slowaakse collega in de NRC.
Onderwerp: Afghanistan en de NATO-, respectievelijk VN-, inzet in dat land.
Minister Maxime Verhagen (CDA)
De ministers pleiten voor
Wie denkt, dat we hier te maken hebben met een ongekend scherpe aanval van Verhagen en zijn Slowaakse partner op de Amerikanen, die, zoals bekend op eigen houtje in Afghanistan opereren, heeft het grandioos mis.
Hoewel de Amerikaanse operatie "Enduring Freedom" sinds 2002, het gewapende verzet van de bevolking aanwakkert en de mensen rechtstreeks in de armen van de Taliban drijft en elke "opbouwmissie", althans in het Zuiden (Uruzgan, Kandahar, Helmand), effectief saboteert, - hoewel dat allemaal zo klaar als een klontje is voor iedereen, doet Verhagen net, of niet dàt het probleem is, maar de weigering van Duitsland en andere belangrijke Europese NATO-landen, om zich door de VS als hulptroepen te laten gebruiken.
Dat kunnen ze, want het ISAF-mandaat is formeel alleen een wederopbouw-hulp-mandaat.
Langs een achterdeurtje de Nederlandse parlementaire contrôle opheffen?!
Dit nu, willen Verhagen en zijn Slowaak langs een achterdeurtje veranderen: Een gecentraliseerd Amerikaans (gedomineerd) ISAF-commando zou ook de Duitsers (en de Fransen en de Belgen) naar "eigen keuze" kunnen inzetten om als grondtroepen te dienen tijdens en na de Amerikaanse terreurbombardementen op Afghaanse dorpen en stadswijken.
NL PM JP Balkenende bezoekt Tarin Kowt (2007)
Ik heb Verhagen altijd al gezien als een stiekem, onbetrouwbaar en griezelig mannetje.
Gelukkig is hij daarbij ook nog dom en naïef.
- Denkt hij te bereiken, dat mevrouw Merkel nu zegt: "Ach gossie, Maxime, wat een briljant idee! Daar waren we zelf nog niet op gekomen. Nu zullen de 70% van de Duitsers die tegen inzet van ons leger in Zuid-Afghanistan zijn, wel meteen van mening veranderen!"
- En de domoor had ook nog vergeten, dat het Nederlandse parlement alleen met de Uruzgan-missie akkoord is gegaan, onder voorwaarde dat het een opbouw-missie en geen vecht-missie zou zijn, èn, dat men zojuist had besloten, dat het in 2010 echt over en uit zou moeten zijn.
Maxime heeft dus vandaag al een interpellatie van Groen-Links aan zijn broek:
Als ik GroenLinks was, dan wist ik het wel: Ik giet de hele redenering van Verhagen-zelf in een motie en draag hem op, bij de Amerikanen te bepleiten, dat ze zich 100% onder een VN-ISAF-wederopbouw-commando stellen.
Kijken, of Verhagen dan met één of met twee blauwe ogen volgende maand uit Washington terugkeert...
Dit was de inleiding en de samenvatting. Nu komt de body:
Nederlaag in uitgelokte anti-guerrilla-oorlog even onvermijdelijk als die in Vietnam, of die van de Russen 20 jaar geleden...
Iedereen begrijpt, en had van begin af aan kunnen weten, dat de Amerikaanse wijze van opereren in Afghanistan (buiten de VN, de NATO en ISAF om), onvermijdelijk zou leiden tot een anti-guerrilla-oorlog op grote schaal. De lokale verzetshaarden in het Zuiden van Afghanistan hebben zich, opgejaagd door de harde Amerikaanse contra-terreur-methoden en luchtbombardementen, weer met de restanten van de Taliban onder mollah Omar verbonden. Ze opereren gecoördineerd en met steeds meer menskracht en middelen.
.
Het uitvoeren van terreurbombardementen is natuurlijk op zich al een oorlogsmisdaad. Iemand als Ulfkotte, hier in Akte Islam, doet al tijden zijn best om de moslims als verraderlijke Untermenschen voor te stellen, die dat kollektizef verdiend hebben en zelf over zich afgeroepen. Maar het gebruik van dit "middel" is ook nog dom: De bevolking sluit zich anéén en zoekt steun bij de verzetsmensen, onafhankelijk van de ideologie die ze aanhangen.
Het belangrijkste gegeven van de situatie is dus, dat Nederland en andere landen zich, ondanks waarschuwingen, hebben laten meeslepen in een uitzichtloze anti guerrilla-oorlog. Uitzichtloos, want in Afghanistan hebben buitenlandse troepen nog nooit zo een oorlog kunnen winnen: De Britten moesten in de negentiende eeuw al afdruipen, terwijl de Russen nog geen 20 jaar geleden na veel verliezen ook het veld moesten ruimen. Trouwens, de onderdrukking van een guerrilla-opstand lukt ook elders maar zelden. De Amerikanen konden het verdorie toch wel weten, na hun Vietnam-debacle!
De Amerikaanse supermacht-illusie - op den duur gelooft alleen het CDA van Verhagen daar nog in...
Een aantal landen, en niet de onbelangrijkste NAVO-bondgenoten, weigeren, om zich te gedragen als hulptroepen van de Amerikanen. Duitsland is daarvan het belangrijkste, maar ook België en Frankrijk willen hun inzet onder eigen controle houden en zich niet begeven in gebieden waar de VS samen met Canadese-, Britse- en Australische troepen huishouden.
Trouwens, de nieuwe Australische Labour-regering gaat zeker de horigheid aan de Amerikanen verminderen, terwijl in het Canadese parlement steeds meer stemmen opgaan tegen deze troepeninzet. Ook de nieuwe Britse premier Brown gaat ervan uit, dat met de Taliban onderhandeld zal moeten gaan worden. Een mening die Karzai zelf trouwens ook herhaaldelijk heeft verkondigd.
De NATO opereert samen met een aantal niet-NAVO-bondgenoten in het verband van de ISAF. De ISAF heeft een mandaat van de VN en van de Afghaanse regering onder Karzai. Doel is steun aan de wederopbouw van het land. De aktie is militair georganiseerd, omdat men verwacchtte dat gedurende een aantal jaren, afhankelijk van de regio, men in afnemende mate te maken zou hebben met lokale oorlogsheren en maffias.
Niet de Duitsers, maar de VS saboteren het ISAF-mandaat en de pacificatie-politiek van Karzaï
Daarnaast opereren sinds 2002 een wisselend aantal Amerikaanse militairen in Afghanistan. De operatie "Enduring Freedom". De Amerikanen opereren buiten de ISAF om (grotendeels), en gaan hard tekeer tegen wat ze als "Taliban" en "Al-Qaeda" beschouwen.
Aan hun wijze van werken, is het, naar mijn mening, grotendeels te danken, dat het lokale verzet niet volgens plan is weggesmolten, maar dat het is geradikaliseerd en dat het steun heeft gezocht en gevonden bij de oude Taliban-structuren onder Mollah Omar en -wellicht ook- bij wat er in de Pakistaanse onafhankelijke Pashtun-gebieden nog aan Al-Qaeda rest.
Hoe werkt de achterbakse inlijving van buitenlandse troepen in Afghanistan?
Ik heb al bij het begin van de ondoordachte - en misleidend gemotiveerde - verhuizing van de Nederlandse inzet van het relatief rustige Noorden naar Uruzgan, gewaarschuwd voor de gevolgen van de onvermijdelijke dominantie van de Amerikaanse contra-terreur-methoden over de "vreedzame" Nederlandse inzet. (Zie de tags Afghanistan in in Europa Thuis en Uruzgan in De Lage Landen).
De manier, waarop Nederland in 1995 in Srebrenica voor schut is gezet door de VS en andere grote mogendheden, die het op een tussenakkoordje hadden gegooid met Milosevic, zou toch tot voorzichtigheid aanleiding moeten hebben gegeven. Het Nederlandse contingent in Tarin Kowt en enkele omliggende plekken, is volledig afhankelijk van aanvoerlijjnen, die alleen door de VS en hun naaste bondgenoten, met behulp van contraterreur, kunnen worden opengehouden.
De Amerikaanse troepen die een strategisch punt ten noordoosten van Tarin Kowt bezet houden, trekken zich niets aan van de arrangementen die de Nederlanders in het begin trachtten te sluiten met lokale stamoudsten. Op maandag kwamen de Nederlanders geld brengen aan het dorpshoofd, opdat in de lokale school ook meisjes onderwijs zouden krijgen. Op woensdag kwamen de Amerikanen huizen in het dorp met raketten bestoken, omdat er Talibans zouden zitten.
Gaat de linkse meerderheid in het Nederlandse parlement nu in actie komen?
Zo zijn de Nederlanders vanzelf terechtgekomen in de positie waarin de Amerikaanse militairen hen graag hebben: "willing allies", die zelf niets in de melk (of, beter gezegd: de papavers) te brokken hebben. De provinciaal ingedeelde ISAF-verantwoordelijkheden, waarbij Nederland (formeel) hoofdverantwoordelijk is voor de provincie Uruzgan, geeft tot nu toe nog een zeker tegenwicht en biedt wat speelruimte voor de Nederlandse missie tegenover de VS-troepen.
Dat wil Verhagen nu afschaffen: Niet meer het Nederlandse parlement bepaalt, binnen de grenzen van het VN-mandaat, nog wat de inzet van zijn troepen inhoudt, maar.... de "lokale ISAF-commandant"! En deze laatste is niet onafhankelijk, nee, hij staat onder bevel van het gecentraliseerde commando voor heel Afghanistan, waarvoor Verhagen zo vurig pleit.
Dat gecentraliseerde commando zou, als we Verhagen volgen, in feite Amerikaans zijn: Nergens pleit hij ervoor, dat er een einde aan de idiote situatie wordt gemaakt, dat het grootste deel van de Amerikaanse troepen zijn eigen gang gaat in het land, bedenkelijk dicht bij (contra-) terreur komt en het pacificatie-streven van Karzai en sommige bondgenoten feitelijk saboteert.
Het Nederlandse parlement, met name de kleine linkse meerderheid erin, die Verdonk afzette in 2007, heeft nu een kans voor open doel gekregen van Verhagen, om: ofwel de Uruzgan-missie definitief op de continentaal-Europese lijn van Duitsland e.a. te brengen, ofwel er in de huidige vorm versneld een einde aan te maken.
Benieuwd of er wat van komen gaat.
Technorati Tags: Afghanistan, Netherlands, Uruzgan, ISAF, Slovakia, Taliban, Karzai
Onderwerp: Afghanistan en de NATO-, respectievelijk VN-, inzet in dat land.
Minister Maxime Verhagen (CDA)
De ministers pleiten voor
- een samenvoeging van de westerse inzet binnen het ISAF,
- afzien van hulp bij lokale reconstructie en
- voor een soort militaire ondersteuning op de achtergrond van het Afghaanse leger en politie
- gedurende (nog) een groot aantal jaren,
- liefst met een VN-mandaat.
Wie denkt, dat we hier te maken hebben met een ongekend scherpe aanval van Verhagen en zijn Slowaakse partner op de Amerikanen, die, zoals bekend op eigen houtje in Afghanistan opereren, heeft het grandioos mis.
Hoewel de Amerikaanse operatie "Enduring Freedom" sinds 2002, het gewapende verzet van de bevolking aanwakkert en de mensen rechtstreeks in de armen van de Taliban drijft en elke "opbouwmissie", althans in het Zuiden (Uruzgan, Kandahar, Helmand), effectief saboteert, - hoewel dat allemaal zo klaar als een klontje is voor iedereen, doet Verhagen net, of niet dàt het probleem is, maar de weigering van Duitsland en andere belangrijke Europese NATO-landen, om zich door de VS als hulptroepen te laten gebruiken.
Dat kunnen ze, want het ISAF-mandaat is formeel alleen een wederopbouw-hulp-mandaat.
Langs een achterdeurtje de Nederlandse parlementaire contrôle opheffen?!
Dit nu, willen Verhagen en zijn Slowaak langs een achterdeurtje veranderen: Een gecentraliseerd Amerikaans (gedomineerd) ISAF-commando zou ook de Duitsers (en de Fransen en de Belgen) naar "eigen keuze" kunnen inzetten om als grondtroepen te dienen tijdens en na de Amerikaanse terreurbombardementen op Afghaanse dorpen en stadswijken.
NL PM JP Balkenende bezoekt Tarin Kowt (2007)
Ik heb Verhagen altijd al gezien als een stiekem, onbetrouwbaar en griezelig mannetje.
Gelukkig is hij daarbij ook nog dom en naïef.
- Denkt hij te bereiken, dat mevrouw Merkel nu zegt: "Ach gossie, Maxime, wat een briljant idee! Daar waren we zelf nog niet op gekomen. Nu zullen de 70% van de Duitsers die tegen inzet van ons leger in Zuid-Afghanistan zijn, wel meteen van mening veranderen!"
- En de domoor had ook nog vergeten, dat het Nederlandse parlement alleen met de Uruzgan-missie akkoord is gegaan, onder voorwaarde dat het een opbouw-missie en geen vecht-missie zou zijn, èn, dat men zojuist had besloten, dat het in 2010 echt over en uit zou moeten zijn.
Maxime heeft dus vandaag al een interpellatie van Groen-Links aan zijn broek:
GroenLinks is overvallen door de nieuwe visie van de minister en wilBron: ANP via Nu.nl
een spoeddebat. Het irriteert de partij dat hij zijn visie kenbaar
maakt via de media en niet in de Tweede Kamer, terwijl GroenLinks
meermalen gevraagd heeft om duidelijkheid over een mogelijk nieuwe
strategie in Zuid-Afghanistan.
Als ik GroenLinks was, dan wist ik het wel: Ik giet de hele redenering van Verhagen-zelf in een motie en draag hem op, bij de Amerikanen te bepleiten, dat ze zich 100% onder een VN-ISAF-wederopbouw-commando stellen.
Kijken, of Verhagen dan met één of met twee blauwe ogen volgende maand uit Washington terugkeert...
Dit was de inleiding en de samenvatting. Nu komt de body:
Nederlaag in uitgelokte anti-guerrilla-oorlog even onvermijdelijk als die in Vietnam, of die van de Russen 20 jaar geleden...
Iedereen begrijpt, en had van begin af aan kunnen weten, dat de Amerikaanse wijze van opereren in Afghanistan (buiten de VN, de NATO en ISAF om), onvermijdelijk zou leiden tot een anti-guerrilla-oorlog op grote schaal. De lokale verzetshaarden in het Zuiden van Afghanistan hebben zich, opgejaagd door de harde Amerikaanse contra-terreur-methoden en luchtbombardementen, weer met de restanten van de Taliban onder mollah Omar verbonden. Ze opereren gecoördineerd en met steeds meer menskracht en middelen.
.Het uitvoeren van terreurbombardementen is natuurlijk op zich al een oorlogsmisdaad. Iemand als Ulfkotte, hier in Akte Islam, doet al tijden zijn best om de moslims als verraderlijke Untermenschen voor te stellen, die dat kollektizef verdiend hebben en zelf over zich afgeroepen. Maar het gebruik van dit "middel" is ook nog dom: De bevolking sluit zich anéén en zoekt steun bij de verzetsmensen, onafhankelijk van de ideologie die ze aanhangen.
Het belangrijkste gegeven van de situatie is dus, dat Nederland en andere landen zich, ondanks waarschuwingen, hebben laten meeslepen in een uitzichtloze anti guerrilla-oorlog. Uitzichtloos, want in Afghanistan hebben buitenlandse troepen nog nooit zo een oorlog kunnen winnen: De Britten moesten in de negentiende eeuw al afdruipen, terwijl de Russen nog geen 20 jaar geleden na veel verliezen ook het veld moesten ruimen. Trouwens, de onderdrukking van een guerrilla-opstand lukt ook elders maar zelden. De Amerikanen konden het verdorie toch wel weten, na hun Vietnam-debacle!
De Amerikaanse supermacht-illusie - op den duur gelooft alleen het CDA van Verhagen daar nog in...
Een aantal landen, en niet de onbelangrijkste NAVO-bondgenoten, weigeren, om zich te gedragen als hulptroepen van de Amerikanen. Duitsland is daarvan het belangrijkste, maar ook België en Frankrijk willen hun inzet onder eigen controle houden en zich niet begeven in gebieden waar de VS samen met Canadese-, Britse- en Australische troepen huishouden.
Trouwens, de nieuwe Australische Labour-regering gaat zeker de horigheid aan de Amerikanen verminderen, terwijl in het Canadese parlement steeds meer stemmen opgaan tegen deze troepeninzet. Ook de nieuwe Britse premier Brown gaat ervan uit, dat met de Taliban onderhandeld zal moeten gaan worden. Een mening die Karzai zelf trouwens ook herhaaldelijk heeft verkondigd.
De NATO opereert samen met een aantal niet-NAVO-bondgenoten in het verband van de ISAF. De ISAF heeft een mandaat van de VN en van de Afghaanse regering onder Karzai. Doel is steun aan de wederopbouw van het land. De aktie is militair georganiseerd, omdat men verwacchtte dat gedurende een aantal jaren, afhankelijk van de regio, men in afnemende mate te maken zou hebben met lokale oorlogsheren en maffias.
Niet de Duitsers, maar de VS saboteren het ISAF-mandaat en de pacificatie-politiek van Karzaï
Daarnaast opereren sinds 2002 een wisselend aantal Amerikaanse militairen in Afghanistan. De operatie "Enduring Freedom". De Amerikanen opereren buiten de ISAF om (grotendeels), en gaan hard tekeer tegen wat ze als "Taliban" en "Al-Qaeda" beschouwen.
Aan hun wijze van werken, is het, naar mijn mening, grotendeels te danken, dat het lokale verzet niet volgens plan is weggesmolten, maar dat het is geradikaliseerd en dat het steun heeft gezocht en gevonden bij de oude Taliban-structuren onder Mollah Omar en -wellicht ook- bij wat er in de Pakistaanse onafhankelijke Pashtun-gebieden nog aan Al-Qaeda rest.
Hoe werkt de achterbakse inlijving van buitenlandse troepen in Afghanistan?
Ik heb al bij het begin van de ondoordachte - en misleidend gemotiveerde - verhuizing van de Nederlandse inzet van het relatief rustige Noorden naar Uruzgan, gewaarschuwd voor de gevolgen van de onvermijdelijke dominantie van de Amerikaanse contra-terreur-methoden over de "vreedzame" Nederlandse inzet. (Zie de tags Afghanistan in in Europa Thuis en Uruzgan in De Lage Landen).
De manier, waarop Nederland in 1995 in Srebrenica voor schut is gezet door de VS en andere grote mogendheden, die het op een tussenakkoordje hadden gegooid met Milosevic, zou toch tot voorzichtigheid aanleiding moeten hebben gegeven. Het Nederlandse contingent in Tarin Kowt en enkele omliggende plekken, is volledig afhankelijk van aanvoerlijjnen, die alleen door de VS en hun naaste bondgenoten, met behulp van contraterreur, kunnen worden opengehouden.
De Amerikaanse troepen die een strategisch punt ten noordoosten van Tarin Kowt bezet houden, trekken zich niets aan van de arrangementen die de Nederlanders in het begin trachtten te sluiten met lokale stamoudsten. Op maandag kwamen de Nederlanders geld brengen aan het dorpshoofd, opdat in de lokale school ook meisjes onderwijs zouden krijgen. Op woensdag kwamen de Amerikanen huizen in het dorp met raketten bestoken, omdat er Talibans zouden zitten.
Gaat de linkse meerderheid in het Nederlandse parlement nu in actie komen?
Zo zijn de Nederlanders vanzelf terechtgekomen in de positie waarin de Amerikaanse militairen hen graag hebben: "willing allies", die zelf niets in de melk (of, beter gezegd: de papavers) te brokken hebben. De provinciaal ingedeelde ISAF-verantwoordelijkheden, waarbij Nederland (formeel) hoofdverantwoordelijk is voor de provincie Uruzgan, geeft tot nu toe nog een zeker tegenwicht en biedt wat speelruimte voor de Nederlandse missie tegenover de VS-troepen.
Dat wil Verhagen nu afschaffen: Niet meer het Nederlandse parlement bepaalt, binnen de grenzen van het VN-mandaat, nog wat de inzet van zijn troepen inhoudt, maar.... de "lokale ISAF-commandant"! En deze laatste is niet onafhankelijk, nee, hij staat onder bevel van het gecentraliseerde commando voor heel Afghanistan, waarvoor Verhagen zo vurig pleit.
Dat gecentraliseerde commando zou, als we Verhagen volgen, in feite Amerikaans zijn: Nergens pleit hij ervoor, dat er een einde aan de idiote situatie wordt gemaakt, dat het grootste deel van de Amerikaanse troepen zijn eigen gang gaat in het land, bedenkelijk dicht bij (contra-) terreur komt en het pacificatie-streven van Karzai en sommige bondgenoten feitelijk saboteert.
Het Nederlandse parlement, met name de kleine linkse meerderheid erin, die Verdonk afzette in 2007, heeft nu een kans voor open doel gekregen van Verhagen, om: ofwel de Uruzgan-missie definitief op de continentaal-Europese lijn van Duitsland e.a. te brengen, ofwel er in de huidige vorm versneld een einde aan te maken.
Benieuwd of er wat van komen gaat.
Technorati Tags: Afghanistan, Netherlands, Uruzgan, ISAF, Slovakia, Taliban, Karzai
Geen opmerkingen:
Een reactie posten