Brussel: Wat zijn de echte problemen? [NL]

Brussel is altijd het weeskind gebleven van de Belgische compromissen.
De verschillende nationale overeenkomsten sinds de zeventiger jaren, apaiseerden (bevredigden) de twee grote regios/gemeenschappen met onverantwoorde overdrachten van geld en bevoegdheden.
Dat ging ten koste van de centrale (federale) regering en, zoals steeds meer blijkt, van de regio van het Brussels gewest.
Ter gelegenheid van het Verdrag van Maastricht, waarschuwden de belangrijkste Europese leiders (Thatcher, Schröder en Mitterrand) al de toenmalige Belgische premier (Dehaene), dat de enorme Belgische staatsschuld (meer dan 100% van het jaarlijks nationaal product), veroorzaakt werd door de "Belgische compromissen" en maar moeilijk tot de verdragsgrens van 60% zou kunnen worden teruggebracht voor het fatale jaar 1999.
Dat is dan ook niet gebeurd. De staatsschuld is nog steeds veel te hoog.
Maar de andere twee regio's (Vlaanderen en Wallonië) zwommen in het geld, tot voordat de crisis vorig jaar toesloeg.
Vlaanderen stelde bij voorbeeld een "jobkorting" in, exclusief voor inwoners van het gewest. Belastingkorting voor niet-werklozen, uitsluitend voor Vlamingen. De niet-Vlaamse collega's van de 300.000 Vlamingen die in Brussel werken, hadden het nakijken! Deze maatregel is nu door de nieuwe Vlaamse regering teruggedraaid, maar de separatistische NVA-component in die gewestregering zoekt dagelijks naar nieuwe "Vlaamse" regelingen, die het federale niveau in verlegenheid zouden kunnen brengen. Bij voorbeeld op het vlak van de ziekteverzekering en dat van de pensioenen.
Het arme Wallonië, lijdend onder de tweede industriële revolutie, die mijnen en zware industrie uit ontwikkelde landen heeft verjaagd, heeft desondanks financiële ruimte (en terecht!) om via haar "Marshall-Plan" de massa's werklozen te engageren in nieuwe productieve activiteiten. Voorbeeld: De luchthaven van Charleroi ("Brussel-Zuid") op bijna 60 kms van het Brusselse centrum. Niet alleen de luchthaven zelf, maar vooral de diensten die erdoor worden aangetrokken, jagen de Waalse economie aan. Terecht. En gelukkig. Het lijkt als twee druppels water op wat in het Duitse Ruhrgebiet gerealiseerd wordt.

Maar Brussel? Op dit moment de economische long voor zichzelf en de beide gewesten? Producent van 25% van het nationaal inkomen! (Met 11% van het nationale inwonersaantal.) "Ondergefinancierd". Dat is een politiek correct woord voor: VERWAARLOOSD!

Die verwaarlozing uit zich op vele gebieden. Het ONDERWIJS is een voorbeeld. Stel je even voor dat 800 (acht honderd) leerlingen in Brussel GEEN school kunnen vinden!! Het Brusselse onderwijs wordt dan ook niet gemanaged door de regio, maar door een surrealistische cluster van organen die door de Vlaamse en Waalse regio's worden bemand. Ongelofelijk! Niet verbazingwekkend, dat ouders die het zich kunnen veroorloven, Brussel ontvluchten. De tienduizenden Europese ambtenaren en - functionarissen in de regio vinden gemakkelijk hun oplossing: De EU financiert de extra kosten voor het privé-onderwijs aan hun kinderen.
En verwaarlozing uit zich ook in de economie: De oproepen van Brusselse werkgevers om de werking van het Gewest uit te breiden, taalvereisten te versoepelen, enz.: zelfs die oproepen worden genegeerd.
Ik spreek nu maar niet over de ruimtelijke ordening (de infrastructuur), die ofwel verwaarloosd, ofwel overontwikkeld wordt, tegen de belangen van de Brusselaars in.
En de cultuur? De KVS, de Koninklijke Vlaamse Schouwburg, past zich aan aan het Brusselse en internationale publiek. Ze creëert een schouwtoneel van Nederlandstalige Europese cultuur in het centrum van Europa. Reactie van de Vlaamse subsidiegever (de Vlaamse NVA-minister Bourgois)? - Dreigement om de subsidies in te trekken!! Het Nederlandse culturele Centrum "De Buren" probeert tegenwicht te geven, maar ontvangt slechts weinig steun uit eigen land.

Deze Nederlandse Brusselaar heeft zich aangesloten bij een Brusselse beweging die voor Brusselaars Brussel voorop wil stellen (ProBruXsel). Ik ben het niet altijd met de standpunten van mijn partijgenoten eens. Er zijn meerdere wegen die naar een terechte positie voor Brussel leiden.
Maar wat ons verbindt, dat is een besef van de onrechtvaardigheid die de positie van onze stad en onze regio heeft verslechterd tot een peil, dat onmenswaardig is.
Het zou beter zijn, als de Brusselse afdelingen van de grote partijen (de Parti Socialiste, het Mouvement Réformateur met zijn FDF-filiaal, de CDH) zich zouden inzetten voor Brussel als gemeenschap en gewest. Helaas is dat niet zo. Zelfs als men geëngageerd is in de Brusselse politiek, zoals CDH-voorzitster Joëlle Milquet, die schepen is in Brussel-stad, zelfs als men intelligent is als Elio di Rupo, voorzitter van de PS, kan men zich alleen maar een nauwere relatie Wallonië-Brussel voorstellen als oplossing van de problemen.
De kleinere partijen, vanuit Brussels perspectief, zijn de Vlaamse: De SP.a heeft zijn lot aan de anti-Brusselse standpunten van het NVA verbonden. NVA-voorzitter Bart de Wever oordeelt, dat Brussel geen bestaansrecht heeft, omdat het "het product is van 1830". De stad is "besmet" door het "Belgicisme" van de Belgische elite. Is dat de schuld van de 1,2 miljoen inwoners? De typisch Brusselse integratie is, naar mijn bescheiden mening, het resultaat van jarenlange inspanningen van de gewone Brusselaar. Een inwoner van de Marollen begint zijn zin in het Vlaams en eindigt hem in het Frans. Wat is daar mis mee? Om Brussel te verklaren tot Vlaamse stad (ook-Vlaamse stad) is het voldoende om in de Vlaamse gewestelijke constitutie op te nemen, dat er ook Franstalige en tweetalige Vlamingen zijn. West-Vlamingen en Limburgers zijn bij voorbaat akkoord.
Maar dat is te veel voor de oude Flaminganten die De Wever's achterban vormen.

Daarom moet er een NIEUWE speler komen in het Belgische politieke spel: Brussel.
Vlamingen in Brussel zouden er beter aan doen, om niet te vertrouwen op schijnbare voordelen die hun oorsprong vinden in de Egmont-achtige compromissen. Het is een vergiftigd "geschenk". Hun echte bondgenoten zijn hun Franstalige buren.
Franstaligen in Brussel, zouden er beter aan doen, niet meer te geloven in hun capaciteit om Franstalige Walen te overheersen. Olivier Mangain (van het FDF) wordt terecht door de Luikenaars en de inwoners van Namen en Bergen, gewantrouwd als een vertegenwoordiger van de vroegere overheersing door Brusselse bourgeois.
De Franstalige Brusselaars hebben niets te winnen bij een oudmodisch Belgicisme. Ze zijn ertoe veroordeeld, hun eigen stad te verdedigen. Samen met de niet- of half- Franstaligen.

Alain Deneef heeft vorig jaar een lovenswaardige campagne gevoerd, om de enen en de anderen te overtuigen. Tevergeefs. Op korte termijn. Maar wat niet is, zal nog komen. Begrijpelijkerwijs, heeft hij ervan afgezien, om het fragiele Brusselse bewustzijn over te leveren aan een enkele politieke beweging. Het zijn de Brusselse partij-afdelingen, die moeten veranderen. De Deneef-actie heeft daartoe bijgedragen. Vruchten te oogsten bij de volgende gemeentelijke- en regionale verkiezingen.

Hopelijk...Technorati Tags: Belgium, Europe, Brussels, Separatism, City, Governance,

PVV: Censuur op kinderprogrammas! En als het nu eens over Israël ging?

Ahem! In 1993 maakte het team van 'Kinderen voor Kinderen' van de VARA een filmpje over de verscheurdheid (en de rijkdom) van het hebben van twee vaderlanden. Voor kinderen. Marokkaanse kinderen. Nu neemt 'Esther' (Islam in Europe) gretig de parlementaire vragen van de Wilders-valet Martin Bosma over (English version in this next post):

De PVV wil van minister Plasterk weten waarom Kinderen voor Kinderen gisteravond heeft gezongen “Allah Akbar”, de veroveringskreet van de jihad*). In het liedje ‘baklava of rijstevla’ wordt maar liefst 27 keer geroepen dat “Allah groter is.” Het is de derde keer in korte tijd dat de publieke omroep islam-propaganda bedrijft richting onze kinderen.

PVV-mediawoordvoerder Martin Bosma: “Nederlanders worden op deze manier vernederd. Wij moeten het islamitisch imperialisme accepteren en ons er weerloos tegenover opstellen. Dat is constant de boodschap van de staatsomroep. Onlangs stelde ik Kamervragen aan de minister over een peuter-programma van Teleac waar kinderen door koning Koos wordt verteld dat op het Suikerfeest iedereen snoepgoed krijgt. Er was recent ook het programma Koekeloere, eveneens van Teleac, waarin werd uitgelegd hoe kinderen aan Ramadan moeten doen. De multiculturalisten kennen geen enkele schaamte meer. Het multiculturele geloof is in de samenleving op sterven na dood, maar op de publieke televisie is het (gesubsidieerd en wel) nog springlevend.”

En toen stelden de kamerleden Bosma en Wilders de volgende vragen aan de regering:

Schriftelijke vragen van de leden Bosma en Wilders aan minister Plasterk:

1.)
Heeft u kennisgenomen van de uitzending ‘Kinderen voor Kinderen’ van 27 oktober 2009, uitgezonden door de VARA, in het bijzonder het liedje ‘baklava of rijstevla’?*

2.)
Is het u opgevallen dat er in het liedje maar liefst 27 keer ‘Allah Akbar’ wordt gezongen en dat zulks geschiedt in een tv-programma gericht op onze kinderen?

3.)
Bent u er bekend mee dat de kreet ‘Allah Akbar’ een standaardonderdeel uitmaakt van het islamitisch gebed en al 14 eeuwen gebruikt wordt als strijdkreet door de nietsontziende islamitische veroveringslegers?

4.)
Deelt u de mening dat het wrang is dat miljoenen christenen en ongelovigen in de laatste seconden van hun leven, voordat zij vermoord werden door mohammedanen, deze kreet hoorden en dat dit ‘Allah Akbar’ nu als vrolijk wijsje ten gehore wordt gebracht richting de kinderen van Nederland?

5.)
Deelt u de mening dat dit opnieuw een indicatie is dat de staatsomroep vooral de belangen dient van een kleine multiculturele elite en niet van het Nederlandse volk, die echter wel de rekening mag betalen? Zo nee, waarom niet?

Tsja: De vrijheid van meningsuiting, zelfs als het belediging van godsdienst betreft, is heilig voor Wilders. Behalve, natuurlijk, als het om de vrijheid van meningsuiting van "de elite" en van "immigranten" gaat. De "staatsomroep" (die in Nederland -gelukkig- niet bestaat), geeft vrijheid van meningsuiting aan de belangrijkste opinies die in het land bestaan. Dus ook aan die van liberalen en vrijheidslievende socialisten. En aan die van progressieve christenen. Het liedje gaat over de geluiden en de geuren van het land van de ouders van kleine Marokkaantjes. Daarbij hoort, net zo als het klokgelui van de dorpskerk in Friesland, de roep van de muezzin vanaf de toren van de moskee. "Allah is groot"! Niets meer en niets minder. Dat terroristen en machtswellustelingen die roep herhalen - wat heeft dat te doen met de nostalgie van uitgewerkte gastarbeiders en hun kinderen? "Voor God en Vaderland!", riepen de kruisvaarders, de kolonialisten, de fascisten eeuwenlang. En heeft dat iets afgedaan aan het geloof van de gewone christen? Heeft Allahu Akbar iets afgedaan aan het geloof van de gewone moslim?

Het gaat met Wilders' PVV van kwaad tot erger. Natuurlijk zouden dergelijke kamervragen VERBODEN moeten worden. En dat Kan! De Voorzitter van de Kamer kan ze tegenhouden. Want kamervragen zijn vragen van de hele Kamer. Tot nu toe respecteerde de meerderheid van de Kamer het recht van minderheden om suggestieve vragen te stellen. Daarvan wordt door de PVV misbruik gemaakt en daaraan moet een einde komen. Het wordt ècht te gek!

De lage Landen (DLL) zal voortaan de regering helpen, om ja,dergelijke vragen te beantwoorden (Het begin van een nieuwe serie!):

Antwoord van het kabinet op de vragen van de Leden van de kamer Bosma en Wilders:

1.)
Ja. De regering heeft zich zeer geamuseerd met deze uitzending.

2.)
Het is de Regering bekend, dat Moslims, zowel als Christenen, de mening zijn toegedaan, dat God groot is. Het is beide religies toegestaan, zulks te verkondigen.

3.)
Bedoelde aanroeping wordt, te pas en te onpas, door aanhangers van vele religies toegepast. In de bedoelde televisie-uitzending voor kinderen, geldt deze als auditief herinneringsmotief voor het oorsprongsland van hun ouders.

4.)
Het is de Regering bekend, dat in de geschiedenis Christenen en andere niet-Mohammedanen het slachtoffer zijn geworden van vervolging en exterminatie. Onder andere zijdens Moslims. Maar het is de regering ook bekend, dat Joden, Moslims en andere groepen, het slachtoffer zijn geworden van vervolging, pogroms, etnische zuiveringen en andere maatregelen, die niet in overeenstemming zijn met de geldige mensenrechten zoals vastgesteld, en door Nederland onderschreven, door de Verenigde Naties.

5.)
De regering deelt Uw mening niet. Wij zijn trots op de Nederlandse traditie van openheid jegens vreemde opvattingen en wij wensen onze gastvrijheid te handhaven jegens ieder, die wil deelnemen aan de vredelievende samenleving, die wij zwaar hebben bevochten op onze fascistische vijanden.

Zal Balkenende (die Wilders nog steeds niet in de ban gedaan heeft...) zo een antwoord durven geven?

Twijfel, mijn vrienden, maar toch ook: hoop!

Deze post is het begin van een blijde boodschap aan de vervolgde "elite" van Nederland.
Het is namelijk zo, dat het echt niet nodig is, om zich te buigen voor Koning Populisme!
De zogenaamd "domme" massa: Ze respecteert eerder moedige standpunten, eerlijk onderbouwd, dan opportunistische KRETEN.
Kreten, waardoor U zich aangevallen voelt. Het gaat er namelijk echt niet om, of de Linkse Schuilkerk functioneert, maar het gaar erom, of U durft. Durft in de minderheid te zijn. Durft om
humaniteit te verdedigen in een onmenselijke wereld...

Stad Brussel: Afgeknepen door de Maddens-Doctrine?

Vlaamse regeringspartijen aanvaarden stilzwijgend de "Maddens-doctrine" van Bart de Wevers N-VA

(Overgenomen door Medium4You, Brussel, 26/10/09)

't Is al weer een tijd geleden, dat ik over mijn bedreigde stad schreef. M'n stukken zijn terug te vinden in de Bruxsel-collectie op HUIBSLOG [NL en FR]. Medium4You nam er ook een aantal van over.
Ik onderzocht een paar strategieën, die Brusselaars zouden kunnen aannemen, om hun regio in België als het ware "weer op de kaart te zetten". Dat is hard nodig, want de opeenvolgende "staatshervormingen" van 1977 tot heden, concentreerden zich op het "afkopen" van de Vlaams-nationale- en Franskiljonse eisen, ten koste van het "federale" (i.e: het regerings-) niveau. Brussel, beperkt tot zijn 19 kleine stedelijke gemeenten, bleef daarin een "blinde vlek". In grote meerderheid Franstalig, wordt het stedelijk gebied omringd door het Gewest Vlaanderen. Dat laatste heeft niet echt een "Brussel-strategie", behalve dan de oprichting van een soort ijzeren gordijn rond de uitdijende stad, die 20% van het nationale product genereert.

Brussel meer dan ooit het kind van de belgische "staatshervorming"srekening...
In de afgelopen jaren, werd deze virtuele "scheidingsmuur" niet alleen gehandhaafd, maar zelfs verhoogd. Ik kreeg er voor het eerst mee te maken, toen in de negentiger jaren de "decreten-Peeters" (vernoemd naar de Vlaamse regionale minister, een sociaaldemocraat, van dat moment) de gemeentebesturen van - vaak in meerderheid Franstalige- - randgemeenten van de Brusselse agglomeratie die geografisch bij het Vlaamse Gewest horen, allerlei pesterige beperkingen oplegden bij het gebruik van de Franse taal in de communicatie met hun burgers. Argument: "Dan moeten ze eindelijk maar eens Nederlands leren...". Let wel, het gaat hier om Franstalige Brusselaars en (tijdelijke) immigranten die bij de Europese en internationale instellingen werken.

Hoewel ik alle begrip heb voor de historische frustraties van mijn Vlaamse taalgenoten, die eeuwenlang, tot in de zestiger jaren van de vorige eeuw, qua bevolkingsgroep achtergesteld werden door de Franstalige elites, vond (en vind ik nog steeds) dergelijke pesterijen ten koste van minderheden, absoluut niet kunnen. Wat is het verschil met de negentiende-eeuwse praktijken, die het spreken van Nederlands op de koer van Gentse gymnasia (lycea) verboden?

De Raad van Europa is het met me eens. Twee fact-finding commissies van die Raad kwamen tot dezelfde conclusie. En een veeg teken is, dat de Vlaamse regio nog steeds weigert, om het minderhedenstatuut van de Europese Unie te ondertekenen! Daardoor kan ook de Belgische staat dat niet doen. Maar wel braaf mee-kapittelen met de andere EU-staten, als de Turken, de Bosniërs of de Roemenen moeite hebben met datzelfde minderhedenstatuut!

Het onderschatte fenomeen Bart De Wever en zijn N-VA
Het bontst aan Vlaamse zijde, maakt het, opmerkelijk, niet eens het Vlaams Belang, maar het "N-VA" geheten politieke vehikel van neo-conservatief Bart de Wever. Deze would-be intellectueel steelt de show met uitspraken, als dat Brussel geen recht heeft op een eigen regio, omdat het "het product is van het Belgicisme". Dat laatste is, volgens een andere uitspraak van deze cynische politicus, het gevolg van de "ramp" van 1830. (In 1830 maakte België zich van het Koninkrijk der Nederlanden los door middel van een opstand, geleid door grotendeels verlichte Franstalige en Nederlandstalige geesten. HR). Wie 1830 een "ramp" noemt, ontkent de geschiedenis van dit land, ontkent de gemeenschappelijke identiteit van Walen, Brusselaars en Vlamingen. Een culturele identiteit, die wel degelijk bestaat. Bewijs: De al-Belgische Witte Marsen van de negentiger jaren naar aanleiding van het schandaal-Dutroux. En er is nog zoveel meer, waarvoor hier geen plaats is.

Ik ga op de rücksichtslose opvattingen van de heer De Wever in, niet omdat ik geloof, dat het België van "papa" nog een toekomst heeft. Maar zolang de Europese Unie nog een Unie van autonome Staten is, is dit land ertoe veroordeeld, als 27ste staat zijn rol als staat te vervullen, wil het niet telkens weer slachtoffer worden van zijn geringe omvang in het kader van de genadeloze Europese concurrentie tussen staatseconomieën, waarin het recht van de sterkste geldt. De energiesector wordt al genadeloos uitgebuit door het Franse Suez-concern. Belgische banken verdwijnen als sneeuw voor de zon: BBL werd ING (Nederlands). Tele2 (Vlaamse provider) werd Amerikaans. Fortis werd deels Frans, deels Nederlands. De heren De Wever weten heel goed, dat de Vlaamse onafhankelijke mini-staat die ze zeggen te willen, op deze markt, dit strijdtoneel, nog zwakker zal staan dan het huidige België. Maar dat kan hun niet schelen. Korte-termijn-spelletjes, zoals het kartel met de CD&V van de ongelukkige heer Leterme, hebben de voorkeur. De surrealistische Belgische niet-regeringsvorming in de jaren 2007-2008 is een voorbeeld van hoe de staart met de hond kwispelen kan. In casu: hoe de N-VA kartelpartner CD&V alle hoeken van de kamer liet zien, voordat ze zichzelf bekeerde tot de Maddens-doctrine.

Dr Folamour Strangelove Maddens' Untergangsphilosophie
Deze strategie gaat uit van een "Verelendungs"-scenario. Waar er in Vlaanderen geen meerderheid in zicht is voor een afscheiding van België, zeker niet, als men zich bewust wordt van de economische en politieke gevolgen daarvan, bepleit Professor Folamour (Strangelove) Maddens (what's in a name?) van de katholieke Vlaamse Universiteit van Leuven een stiekeme afbraakpolitiek van de centrale regering en dus ook (maar dat wordt niet gezegd) van het welzijn van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, waaronder niet weinig Vlaamsche taalgenoten.

In een normaal land, zou het huis te klein zijn. Stel je voor: een Servische professor aan de universiteit van Banja Luka (Servisch Bosnië) ontwikkelt een plan, om door de Servische autonomie maximaal uit te buiten, de regering in Sarajevo machteloos te maken. De Belg Serge Brammertz, van het Haagse Joegoslavië-tribunaal, reserveert al vast een cel voor die man in de Scheveningse strafgevangenis!

Maar in België mag dat allemaal. En, tot mijn grote teleurstelling: sociaaldemocraten, de SP-A, doen hartelijk mee! Sinds deze zomer zitten ze samen met CD&V en N-VA in de Vlaamse gewestregering. Plannetjes maken, om een Vlaamse kinderbijslag, een Vlaamse zorgverzekering, en, -eerder-, een Vlaamse jobkorting in te voeren: Sociale ongelijkheid veroorzaken en verergeren! Want, bij voorbeeld, Nederlandstalige Brusselaars die belasting betalen onder andere aan de Nederlandstalige gemeenschap, kunne van die gunsten geen gebruik maken, of, alleen op aanvraag! Om maar te zwijgen van niet-NL-talige inwoners van Brussel die dagelijks samenwerken in de Brusselse instellingen met 240.000 Vlaamse pendelaars!!! Kunnen de Vlaamse socialisten het woord "so-li-da-ri-teit" nog spellen?

Het kostbare Belgische appeasement-systeem: Naar een staatsbankroet?
En waar komt, als men vragen mag, het geld daarvoor vandaan? Wel, in hun appeasement-ijver, hebben opeenvolgende nationale regeringen de Vlaamse regionale eisen afgekocht met extra geld en bevoegdheden, die vervolgens weer moesten worden gespiegeld met de Franstaligen (Walen). Al in het begin van de negentiger jaren, na het monetair Verdrag van Maastricht, werden opeenvolgende Belgische premiers (Martens, Dehaene, Verhofstadt) door hun collega's gewaarschuwd voor de ver boven de Maastricht-grens gestegen staatsschuld van België. In 1999 overtrof die nog de jaarlijkse bruto-inkomsten (meer dan 100%, terwijl de Maastricht-grens 60% bedraagt). De paarse Verhofstadt-regeringen van na 1999 konden alleen vooruitgang boeken, door staatsbezittingen te verkopen. De scheve financiële verdeling (kosten voor pensioenen, etc. voor de federale regering, maar veel inkomsten voor de regionale-) bleef bestaan.
En dan hebben we het eigenlijk alleen nog maar gehad over Vlaanderen. Maar wees gerust, er zijn nog andere boosdoeners!

Bijna al de Maddens-spelletjes gaan over de rug van Brussel...
Intussen, u zag het al, werd de regio Brussel het weeskind. De beide grote regio's Vlaanderen en Wallonië, hebben, elk in verschillende vorm, de ambitie om "samen" de blinde vlek "Brussel" te besturen. Wat moet er van het Belgische Weeskind worden, met zulke ruziënde Ouders? Gelukkig valt het arme kind nog voor een groot deel onder de zieltogende federale regering. Wat "gezamenlijk besturen" inhoudt, wordt echter al in de praktijk getoond door de "gezamenlijke" twee taalgemeenschappen in de CoCoF/V, die, buiten bevoegdheid van het Brusselse gekozen gewest, het onderwijs in de stad onveilig maken.
In een volstrekt ondoorzichtig institutioneel labyrint, beslissen (traag) volstrekt onbekende lieden, die nooit door mij gekozen zijn, over zoiets essentieels als het onderwijs aan mijn kind. Hoe zit dat? Als ik Belgisch, Nederlandstalig, staatsburger was, was ik bevoegd om te stemmen bij verkiezingen voor mijn gemeente, het Brussels Gewest en het nationaal parlement. Echter, het onderwijs is, evenals sociale uitkeringen, etc., een "personabele" aangelegenheid, die valt, niet onder gewesten, noch onder de centrale staat, maar onder (taal-) "gemeenschappen". Deze waren oorspronkelijk ingesteld, denk ik, om het gewestelijk gebieds-beheer (wegen, huizen, enz.) te scheiden van gemeenschappelijke belangen die niet met het gebied samenvallen. Maar al gauw zijn de "gemeenschappen", eerst in Vlaanderen, later in Wallonië Brussel-Frans, geannexeerd door de territoriale gewesten. Met als gevolg dat een niet door mij gestemd Vlaams gewest zich via gemeenschapsbevoegdheden inlaat met mijn sociale, culturele en onderwijs-belangen. Idem dito voor de Waalse kant.

Ik denk, dat een klacht bij het Europese Hof over deze surrealistische situatie, een goede kans zou maken om te worden gehonoreerd. Ik betaal belasting, en dan geldt: "no taxation without representation", is het niet?

Maar goed, terug naar professor Maddelove from Louvain. Zijn "strategie", openlijk en serieus besproken in de pers, betekent niet alleen een "uithongeren" van de nationale staat, maar ook: het uithongeren en afknijpen van de 1,2 miljoen Brusselse landgenoten, die niet, of onder onmogelijke voorwaarden, mogen profiteren van de Vlaamse manna. En al helemaal niet als ze Franstalig zijn. Kortom: Wallonië houdt het wel uit, onder de Vlaamse wurggreep, maar de nationale regering, de nationale belangen (defensie, buitenlandse zaken, Europapolitiek) en de agglomeratie Brussel, gaan de Verelendung in!

Zoals ik al aangaf, geloof ik niet in een herstel van het oude België. Enig alternatief is de mobilisering van de Brusselaars en hun bondgenoten zelf. Redelijke eis, is: volledige gewestbevoegdheden, inclusief tweetalige gemeenschapsbevoegdheden voor het Brussels Gewest. Tweede prioriteit: Uitbreiding van het Gewest met een goed deel van Vlaams- en Waals-Brabant. Maar eerste prioriteit eerst!

Pogingen to mobilisering en empowerment
Ik vond mijn ideeën voor een groot deel terug bij "proBruxsel" dat opkwam als partij bij de vorige gewestelijke verkiezingen. Veel verder dan ik het kon, werden problemen en oplossingen voor Brussel uitgewerkt (januari-mei 2009) in de "Staten-Generaal" van Brussel onder inspiratie van de onvolprezen tycoon Alain Deneef. De laatste werd beleefd aangehoord door de zittende politieke partijen. Die er verder niets zichtbaars mee deden. ProBruxsel nam naar mijn mening te snel de stap naar een politieke partij. De community-development werker in mij voelde aan, dat de woede onder Brusselaars groot-, maar de overeenstemming over wat te doen nog te gering is, om een beweging, een verandering binnen of buiten (of beide) de bestaande partij-afdelingen van Brussel te bewerkstelligen.

Mobiliseringsmodellen die kunnen werken voor Brussel...
Maar er is nog niets verloren! In deel 2 een excursie naar begin-zestiende eeuw, toen de Brusselse burgers weigerden om het Carnaval te beëindigen en de overheersing door de Bourgondische hertogen vanaf de Coudenberg bestreden.
Een model dat nog altijd kan werken...

New York 400 jaar: Een spiegel van hoe EUROPEES de Nederlandse geschiedenis is...

Op 7 september verleende de minister van Europese Zaken, Frans Timmermans, een ridderorde aan Russell Shorto in New York. Shorto is de schrijver van The Island at the Center Of the World (2004), waarin de geschiedenis wordt verteld van de eerste kolonisatie van Manhattan en omgeving door Nederlandse immigranten in de eerste helft van de zeventiende eeuw.
Russell Shorto
 
Het boek is vrijwel onmiddellijk (mei 2004) in het Nederlands vertaald als: Nieuw Amsterdam - Eiland in het Hart van de Wereld.

(te bestellen bij BOL.COM - klik op boekomslag hierboven)

In 1609 zeilde Henry Hudson in opdracht van de Verenigde Oost-Indische Compagnie vanuit Amsterdam de Atlantische Oceaan over, op zoek naar een "Noord-West Passage" van Holland naar Oost-Azië. De brede delta van de rivier die later Hudson's naam zou krijgen, bleek niet de verhoopte doorvaart te bieden. In de volgende jaren werd er op Manhattan een handelspost gevestigd en verrezen enkele landbouw-dorpen op de eilanden en rivieroevers in de buurt.
"Nieuw Amsterdam" was een erg gematigd economisch succes. Handel met Indianenstammen (huiden) leverde nu en dan wat op. De nederzetting trok ook niet bepaald de economische en culturele elite van de Lage Landen als migranten aan. Dronkenschap, hoererij en misdaad tierden er welig. Kortom, de Hollanders gedroegen zich jegens de oorspronkelijke bewoners heel wat minder beschaafd dan de Moslim-immigranten, die, volgens zeggen, tegenwoordig bezig zijn om Nederland "over te nemen".
Een vroege versie van de "multiculti"-discussie
In dat verband is het interessant om te weten, dat Shorto's boek voor een groot deel draait om het ideologisch conflict tussen de jonge rechtsgeleerde Verdonck en de autoritaire éénbenige gouverneur Peter Stuyvesant. De eerste wilde de moderne, democratische ideeën van Hugo De Groot invoeren en bepleitte respect voor de inheemse cultuur. De tweede wilde daar niets van weten. Omgezet naar de tegenwoordige tijd, zou je kunnen zeggen, dat de zeventiende-eeuwse Verdonck een naieve "goedmens" van de "grachtengordel" genoemd zou worden, terwijl Stuyvesant vergeleken zou kunnen worden met de twintigste-eeuwse Rita Verdonk. - What's in a name?
Wat heeft Europa ermee te maken?
Terug naar Frans Timmermans. Waarom stuurt de Nederlandse regering een minister van Europese Zaken naar New York? Dat is minder gek dan het lijkt. Immers, na ruim veertig jaar werd de kolonie door de Engelsen veroverd en bij de vrede die op de zoveelste Engelse Oorlog volgde, voor Suriname ingeruild. Nieuw Amsterdam werd New York. De meeste Nederlandse settlers bleven. En in de eeuwen daarna, mengden ze zich met alle andere Europeanen (en later niet-Europeanen) die in golven op de kusten van Manhattan, Brooklyn en New Yersey aanspoelden. De Hollandse bijdrage is nog altijd zichtbaar. Maar is ondergeschikt aan het nieuwe elan, dat cultureel, staatkundig en sociaal-economisch door al die immigranten samen gestalte is gegeven in New York. En in de hele VS.
Op zoek naar Nederlandse waarden en cultuur - in New York!
Daarom is het zo goed, dat de minister ('staatssecretaris' in Den haag en omgeving) van Europese Zaken erheen gegaan is. Want New York toont, waarin Nederlanders door hun cultuur van respect en communicatie zo sterk zijn: door handel, wetenschappelijke uitwisseling, interesse voor wat andere Europeanen beweegt, konden ze, met behoud van eigen waarden een belangrijke bijdrage leveren aan het Grote Avontuur dat New York heet. Dat is precies, wat nederlanders te weinig doen, nu Europa zelf een dergelijk proces doormaakt.
New York: 'A distant mirror' voor Nederland in Europa?
In plaats van krampachtig een historische "canon" van Nederlandsheid te zoeken bij types als Michiel De Ruyter, Jan Pietersz Coen en Peter Stuyvesant, van wie men denkt dat ze een puur-hollandse heldhaftigheid vertegenwoordigen die de 'grachtengordel' zo mist, zou men kunnen kijken naar de Verdoncks (met c), naar Grotius, naar de Patriotten die mede de Franse revolutie (die een Europese Revolutie was) gestalte gaven.

Want de Nederlandse geschiedenis is Europees en de Nederlandse cultuur is niet te verstaan zonder haar Europees kader. 400 jaar New York is ook een verre afspiegeling, 'a distant mirror' (Simon Schama), van wat Nederland in Europa zou KUNNEN zijn ...

- Een eerste versie (in het Engels) van dit artikel verscheen 7 september in HUIBSLOG.

-The At Home in Europe version of this article was reprinted at Agoravox

Technorati Tags: New York City, Amsterdam, Russell Shorto, Cultural Diversity, Europe

Wat houdt de pers in Nederland en Vlaanderen tegen om te berichten over de laffe moord op een Egyptische vrouw in Dresden?

Zijn Nederland en Vlaanderen (uitzonderingen daargelaten) dan echt provincialen geworden in Europa? Lekker samen exclusief navelstaren? In elk geval: Nog geen woord in de pers over de tragische dood van Marwa in Dresden. (Link naar TAZ, DE).

Half Duitsland staat op z'n kop, omdat een paar dagen geleden een dolgedraaide randdebiel in een rechtszaal in Dresden koelbloedig een 32-jarige vrouw met messteken doodde. Haar echtgenoot, die haar te hulp kwam tegen de aanvaller, werd per ongeluk door een politieagent neergeschoten en ligt zwaargewond in een ziekenhuis. De vrouw was 3 maanden zwanger. Hun kind van 3 jaar moest alles aanzien.

Het begon in augustus 2008. Moeder Marwa bezocht de kinderspeeltuin in het woonblok. Een volwassen meneer (Alex W., 28 jaar) was bezig te schommelen op de kinderschommel. Marwa vroeg de meneer vriendelijk, om plaats te maken voor haar kind. Het antwoord was een racistische scheldpartij, waarbij ze tot "terroriste", "hoer" en "profiteur" werd verklaard. De man probeerde haar hoofddoek af te trekken. De vrouw diende een aanklacht in, want het was niet de eerste keer, dat de aggressieve werkloze problemen maakte.

Marwa E. was in een vroeger leven lid van de Egyptische nationale handbalploeg. Ze studeerde in Duitsland pharmacologie en werkte er als apotheker. Ze draagt een hoofddoek, geen burka.

De Russisch-Duitse Alex (een groot deel van de zgn. Wolga-Duitsers die sinds 3 eeuwen in Rusland wonen en nauwelijks Duits spreken, zijn met voorrang in Duitsland opgevangen sinds het uiteenvallen van de Sowjet-Unie in 1990) werd door het Amtsgericht Dresden veroordeeld tot een geldboete van 800 euros. De officier van justitie, die de straf te laag vond, zowel als de veroordeelde, gingen in beroep. Daarom moest het Dresdener Landgericht (NL: rechtbank) op 1 juli alsnog uitspraak doen in beroep.
Zover kwam het helaas niet: Om 10:30 sprong Alex W. plotseling op, trok een mes en begon de vrouw daarmee steken toe te brengen. Een door de kreten gealarmeerde politie-agent stormde de zaal binnen en schoot per abuis de echtgenoot van Marwa neer, omdat hij hem voor de aanvaller hield (!). De ijlings opgeroepen artsen konden niets meer voor Marwa doen. De echtgenoot is na twee dagen uit een coma ontwaakt in het ziekenhuis.

Tot zover de feiten. De reacties komen nu. Ze zijn voorspelbaar. De geradicaliseerde fracties van de Duitse en Europese moslims roepen wraak en bereiden demonstraties voor. De gematigde familie van Marwa gedraagt zich net als de familie van het joodse slachtoffer van racistisch geweld, vorig jaar, in Parijs: ze wil geen ideologische en fanatieke manifestaties bij haar verdriet. Gematigde moslims (de meerderheid, meneer Wilders!) roepen op tot bezonnenheid. (Omar in Toomuchcookiesnetwork.de).

En wat doen de aanhangers van Wilders, nu ze toch een beetje van hun stuk gebracht zijn? Je raadt het: Het is allemaal de schuld van de vrouw zelf, en bij uitbreiding van alle moslims. M'n vriend Dietmar Näher, die sinds enige tijd de blog "Politisch Korrekt" onderhield die tegen het onbeschrijfelijk racistische "Politically Incorrect" (PI) ageerde en tegenwoordig zijn aktie voortzet in de blog "Politblogger" maakte een bloemlezing (PDF, 41 KB) van de "gewaltgeile" commentaren bij PI naar aanleiding van het Dresdener drama en vroegere incidenten. Je wordt er echt niet goed van.

#47 Germanfreak (09. Nov 2008 16:24)
Ich hab vor längerer Zeit so ein DreckAfghanenmusel umgehauen. Hatte ihn aus versehen
angerempelt. Der hat gleich Alarm gemacht. Wollte irgendwas aus der Tasche ziehen ich war aber
schneller. Hat gequieckt wie ein Ferkel. Seine Muselfreunde haben sich verpisst.
Der hat richtig eingeschenkt bekommen. Das Drecksvieh. Optik : Seiten waren rasiert und gestreiften
kanakenpullover an.
Der macht die Fresse nie wieder auf, nicht mehr mit der Zahnlosen Frontleiste.
Gab Beifall. danach hab ich mich erstmal desinfizieren und entlausen müssen.

Nee. Natuurlijk distantieert de heer Wilders zich van Alex W.. Zo was het niet bedoeld. Het was subtieler bedoeld: Isoleer ze. Stuur ze weg. Maar kan (of wil) Wilders zijn Nederlandse en Duitse aktivisten, degenen die zijn boodschappen anders en eenvoudiger begrijpen, tot de orde roepen? Voorlopig geen sprake van.
En het zal zeker niet gebeuren, zolang de persorganen in Nederland en Vlaanderen zwijgen over het gebeurde.
Zouden ze bang zijn, om door Wilders, Verdonk, het Vlaams Belang of het NVA te worden beschuldigd van "Sharia-socialisme"?
De tragische geschiedenis van de twintigste eeuw heeft geleerd, dat het niet helpt, om achteraf (Neurenberg, Haags gerechtshof) de schuldigen aan te pakken. Het moet gebeuren vanaf het begin. Racistische agitatie van het type-Wilders moet worden uitgeroeid. Onverbiddelijk. Zeker als je ziet, wat er nu al van komt.

Technorati Tags: Wilders, Germany, Holland, Islam, Egypt, racism

Wilders wil "miljoenen" Moslims deporteren uit Europa: Een ethnisch zuiveraar komt uit de kast.

Het werd dus nog gekker met Geert Wilders.

De Volkskrant bericht vanmorgen over een interview van Wilders voor de Deense televisie. Ik heb twee keer gekeken, maar hij zegt het echt: "...als je begint te denken over jihad en sharia, dan is er maar één oplossing: dan sturen we je dezelfde dag nog weg".

De kampioen van de meningsvrijheid, van de vrijheid om te beledigen, van hem mag je zelfs niet dènken over jihad en sharia. Wilders, die zelf samen met Ajaan Hirsi Ali in 2004 nog in het serieuze NRC-Handelsblad een "Liberale Jihad" aankondigde tegen de Islam, deze parlementaire (Ji)Hadjememaar, mag straffeloos een ethnische zuivering van Europa aankondigen?

Bekijk de video en het bericht van de Volkskrant:

Wilders: miljoenen moslims moeten weg

Van onze verslaggever
Gepubliceerd op 14 juni 2009 22:00, bijgewerkt op 15 juni 2009 15:32

AMSTERDAM - Alle moslims in Europa die problemen veroorzaken, moeten worden uitgezet en van hun nationaliteit beroofd. Het gaat daarbij om ‘miljoenen, tientallen miljoenen’ mensen. PVV-leider Wilders heeft dit zaterdag gezegd in een interview voor de Deense televisie. [...]

Wilders heeft ‘een heel duidelijke boodschap’ voor de moslims in Europa. ‘Als je je aan de wet houdt, aan onze waarden, dan ben je erg welkom om te blijven en zullen we je zelfs helpen.’ Maar zo niet, als je een misdaad begaat, als je begint te denken over jihad en sharia, dan is er maar één oplossing: dan sturen we je dezelfde dag nog weg, dan kun je je koffers pakken en we zullen je je nationaliteit ontnemen. Het is een rode lijn: als je die overschrijdt, sturen we je dezelfde dag terug.’

Waarden
Op de herhaalde vraag van de interviewer hoeveel van de moslims in Europa de door Wilders geschetste problemen vertegenwoordigen, zegt hij: ‘Miljoenen. Tientallen miljoenen.’ Later heeft hij het over ‘miljoenen nu’ die misdrijven plegen en ‘de sharia en het kalifaat’ willen. ‘en helaas zal dat toenemen als we de immigratie niet stoppen en niet optreden tegen mensen die tegen onze vrije samenleving zijn en zich niet aan onze waarden en de wet houden’.

Etnische zuivering in voorbereiding

Ik vind dat er geen twijfel meer aan kan zijn, dat we hier te maken hebben met de voorbereiding van een etnische zuivering. De slachtoffers worden aangewezen, verdacht gemaakt. Het begint met "terugsturen van wetsovertreders". Maar de volgende fase kondigt zich al aan: De Islam zelf ("criminele ideologie") is taboe. Je mag er zelfs niet meer over DENKEN. Geheel in de lijn van Wilders' verlangen om de Koran te verbieden.

Overdrijf ik? Laten we eens kijken hoe Radio Mille Colonnes in Rwanda de etnische zuivering van Tutsis voorbereidde. Of hoe de schijnbaar onschuldige servisch-bosnische dichter Karadzic rond 1990 de niet-servische bosniërs behandelde. Karadzic staat nu terecht voor het VN-Joegoslavië-tribunaal in Den Haag. Zijn opzet om over te gaan tot etnische zuivering, desnoods via massamoord, wordt bewezen aan de hand van zijn uitingen voordat de burgeroorlog losbrak.

Als we konsekwent willen zijn, moet Wilders binnenkort ook voor het internationale Strafhof verschijnen. Wie durft die klacht in te dienen?

Zonder haat-ZAAIERS geen haat-MOORDENAARS

De Lage Landen: "02 februari 2009
Zonder haat-ZAAIERS geen haat-MOORDENAARS

Er is meer reden dan ooit om tegen haatzaaiers op te treden. De meesten zien zichzelf weliswaar oprecht als kunstenaar, humorist, anarcho-kapitalist of nieuwe Voltaire - hun functie is, gewild of ongewild, altijd aanwezige angsten te mobiliseren in een fatale richting. Ze zijn daar zelf verantwoordelijk voor, dienen zich dan ook in open debat te verantwoorden en, als dat allemaal niet helpt, moet de rechter eraan te pas komen.

Waarom vind ik dat? - Betoog hieronder."

Lees het vervolg bij De Lage Landen.